Koning Boudewijn deed zijn blijde intrede te Hasselt
VIERT MOEDERKENSDAG
WERELDGEBEUREN
-- ONAFHANK£LWK NIEUWS- EN AANKONOIGING&6LAD
VOOR HÉT AR^ONDfSSÉMEMT YPER
VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS
Se JAARGANG Nr 23
PRIJS 3 Fr.
ZATERDAG 9 MEI 1953
HET YPERSCH NIEUWS
■BETVI K EN REDACTIE 54. EOTER8TRAAT. YPEK
9êL S« Postcheekrek. 441.73 (L. DüMORTIER
AJEONN
1 JAAM 1» tr.
S:
MAAMD 74 tr
Jv'I \i JL
Na Brussel, Antwerpen, Luik en Gent deed Koning Boudewijn Zon-
d.qr 1.1. ofTicieel zijn intrede te Hasselt, hoofdplaats van de Provineie
Limburg;. Midden een prachtig lenteweer is het voor Hasselt een
onvergetelijke dag geworden. De vorst mocht er een uitbundige be
groeting vanwege de Limburgers in ontvangst nemen en dit moet
hem sterken voor de zware taak die op zijn jonge schouders rust. gesneuvelden onderhoudt de vorst zich met een groot-invalide. Rechts
Van dit grootse gebeuren brengen we hier enkele foto's- Linksde Koning Boudewijn heeft een geschenk meegebracht voor zijn petekind.
Koning begeeft zich tussen de gouverneur der provincie Limburg en de kleine Boudewijn Van der Reydt, die in 1952 geboren werd als
de burgemeester van Hasselt naar de kerk, terwijl hij de juichende zevende zoon.
menigte groet. Midden na de bloemenhulde aan het gedenkteken der
Morgen, de tweede Zondag van
Mei, vieren we Moederkensdag. Het
is een feestdag die tot de schoonste
van het ganse jaar zou moeten uit
groeien, doch die nogal dikwijls aan
de onverschilligheid wordt prijsge
geven. En nochtans, wie heeft er
meer recht op onze erkentelijkheid
dan moeder, die ons het leven schonk
en aan wie we alles te danken heb
ben Doch al hetgeen ze voor ons
gedaan heeft en nog elke dag doet,
beschouwen we als de gewoonste
zaak ter wereld. We rekenen er op
dat we haar thuis aantreffen, als we
op de meest ongelegen of onverwach
te uren komen opdagen, we vinden
het normaal dat het eten op tijd
klaar staat, dat alles thuis in orde
is en dat we slechts hoeven aan te
schuiven, om daarna het dagblad te
nemen en de sportbladzijde te door
snuffelen. We willen zelfs dat ze nog
belangstelling toont voor deze of gene
favoriet, die ook de onze is en we
verliezen maar al te gemakkelijk uit
het oog, dat ze daartoe toch zo bitter
weinig tijd heeft, 's Morgens eerst
uit bed en 's avonds slechts ter rus
te als iedereen al onder de dekens
ligt en al haar werk is klaargeko
men. Voor haar bestaat er niet zoiets
als verpozing of vrije tijd.
Dat we soms ondankbaar zijn, komt
nooit eens bij ons op. Eerder zouden
we onszelf beklagen omdat we acht
volle uren moeten wroetenom
het dagelijks brood te verdienen, ter
wijl de vrouw toch thuis is en haar
werk regelt zoals ze het zelf wil
O ironieZo zijn we tenslotte al
len, egoïsten die we zijn we denken
alleen aan onszelf en vinden al het
geen voor ons gedaan wordt en dan
uitgesproken van moeder, vanzelf
sprekend en helemaal natuurlijk.
Slechts wanneer het harde nood
lot toeslaat en moeder voor altijd van
ons heengaat, kunnen we de leemte
peilen door haar afwezigheid ge
schapen. Dan eerst geven we ons re
kenschap van de duizenden zorgen
en kleine attenties die ze zo gaarne
bewees en die we, zonder ooit onze
dank te laten blijken, steeds maar
aangenomen hebben.
Moederdit zoete woord lag op
de lippen van velen die voor het
laatst met gebroken ogen het levens
licht aanschouwden. In dat opperste
uur dachten ze aan haar, van wie
ze vlees en bloed waren. Er is ook
vader, zeker, maar bovenal is er
moeder en de innige verhouding die
tussen haar en het kind bestaat. Het
's iets dat niet onder woorden te
brengen is, maar bij haar vinden we
steun en troost.
Wanneer we vol jonge overmoed
grootse plannen bouwden, konden
we steeds tot haar gaan en ze gaf
ons sterkte en het heilig vuurook
wanneer we moedeloos waren, gaf
haar begrijpende blik of slechts de
lichte druk van haar moegewerkte
vingers troost en berusting. Doch zo
lang we haar voortdurend rondom
ons wisten, hebben we haar trouwe
zorgen niet steeds naar waarde ge
schat we hebben ze eerst leren waar
deren wanneer we van haar weg
gingen... Eerst, toen de legerdienst
ons riep en we op eigen benen leer
den staan later, wanneer we in het
huwelijksbootje zijn gestapt.
Hoe verheugend was het niet, wan
neer we voor het eerst met verlof,
in de nieuwe khaki kleren thuis kwa
men en er het vertrouwde midden
terugvonden en vooral onze goede
moederWant zij, dat was onze
thuis, waar het goed was te zijn. Ver
tederd hebben we toen gedacht aan
al hetgeen ze voor ons betekende.
Later is dan «de vrouw» in ons
leven gekomen en toen meenden we
een nieuwe wereld ontdekt te heb
ben, waar we voortaan zelf zouden
bouwen, om ook vader en moeder te
zijn. Doch eens de eerste huwelijks
roes voorbij, komt bij allen het ge
wone alledaagse leven onvermijde
lijk om het hoekje gluren, worden
we er ons van bewust dat niemand
volmaakt is op deze wereld en dan
gaan we soms aan het vergelijken...
zeker wel in het voordeel van moe
der.
Ook moeder heeft haar gebreken
'dit werden we gewaar toen we tot
rijpheid kwamen en we het droom
kasteel zagen uiteenvallen dat we in
onze jeugd opgebouwd hadden. Want
als kind zien we alleen volmaaktheid
in onze ouders. Zij immers kunnen
alles beter, vergissen zich nooit en
verschijnen altijd op het gepaste
ogenblik om te helpen. Groot is dan
ook de ontgoocheling rond het veer
tiende of vijftiende jaar, wanneer we
gaan begrijpen dat veel deugden
niets dan schijn zijn of dat we ze
al te rooskleurig hebben gezien.
In die kritieke periode komt er wel
wat vervreemding, die echter weer
gaat wijken van zodra we verder tot
rijpheid komen en we geleerd heb
ben dat de ganse wereld uit onvol
maaktheden is opgebouwd. Dan gaan
we ook die onvolmaaktheden liefheb
ben, omdat ze nu eenmaal bij moe
der horen en dan zien we er haar
des te liever om.
(zie vervolg onderaan volg- kolom)
HLT GROTE PROBLEEM DER
KRIJGSGEVANGENEN IN KOREA.
In De Standaard lezen we daarover
In October zag het er naar uit. dat
men hopeloos vastgelopen was. Over de
kwestie van de krijgsgevangenen die niet
terug naar huis willen scheen men nooit
tot een akkoord te kunnen (ol te willen)
komen.
r> De communisten hebben dan. na Sta-
lins dood. een stap vooruit gedaan en een
voorstel ingediend, dat veel overeenkomst
vertoont met het bemiddelingsplan van
India de weigerachtige gevangenen zou
den gedurende enige tijd onder neutrale
contrflle worden geplaatst. Zo is men dan
verleden week. na een tot op zekere hoog
te dan toch wel geslaagde uitwisseling
van zieken en gewonden opnieuw aan 't
onderhandelen gegaan.
Al direct kwam men echter tegenover
zeer lastige vragen te staantot welke
neutrale mogendheid zou men zich rich
ten Hoe lang zouden de gevangenen, die
niet direct naar huis willen, aldus in die
soort van politieke quarantaine worden
vastgehouden Wat zal er daarna over
hen beslist worden en wie zal beslissen
En ten slotte misschien nog wel de
moeilijkste vraagzullen die gevangenen
naar een neutraal land getransporteerd
worden of zullen zij slechts in Korea onder
neutrale contröle gesteld worden
Aanvankelijk scheen de U.N.O. of
liever diegenen, die in naam van de U.
N. O. spreken aan Zwitserland of
Zweden gedacht te hebben. De Sinokore-
anen voelen daar niets voor. Zij willen
immers de gelegenheid krijgen in die
neutrale kampen de weigerachtige ge
vangenen te kunnen bewerken om ze te
Het past dan ook dat we ten min
ste eens in het jaar die liefde open
lijk laten blijken en daartoe stelt
Moederkensdag ons in de gelegen
heid Daarom zullen we haar die dag
eren met bloemen of met een of an-
deie kleine attentie, maar vooral met
ons bezoek en de blijken van liefde
die we haar schenken. Hoe moeten
zij, die geen moeder meer hebben,
ons die dag benijden, waar het ons
gegeven is onze liefde openlijk te
I betuigen
Voor een tweetal jaren kwamen
we op Moederkensdagtoevallig
voorbij het kerkhof. Een auto stopte.
waaruit een familie stapteman en I
vrouw, en de twee kinderen met een j
tuiltje bloemen. De man kenden we
j toevallig en aldus konden we ook
vermoeden dat de kleinen het graf
gingen sieren van hun grootmoeder,
die reeds vele jaren overleden was
en die ze zelfs nooit hadden gekend.
Dit blijk van kinderliefde bij die
grote man ontroerde ons en be
schaamde ons meteen, want we had
den er niet eens aan gedacht onze
eigen moeder met bloemen te beden
ken op deze mooie dag. We kregen
daar een goede les. die we sindsdien
onthouden hebben
overtuigen ten slotte toch naar hun land
terug te willen keren. In een Zweedse of
Zwitserse atmosfeer zouden hun propa
gandisten zich minder op hun gemak ge
voelen. Een aziatisch land moest het zijn
Pakistan. Birma. Indonesië en India wer
den genoemd.
Harrison die zelf of wiens lastgevers
aanvankelijk niet veel schenen te voelen
voor een Aziatisch land. hebben dan het
meest Westersevan de vier genoemd,
aanvaard: laat het dan Pakistan zijn.
Maar nu willen de Sinokoreanen weer
niet direct toehappen. Zij hebben welis
waar goede nota genomen van het aanbod,
maar wensen nu eerst een antwoord op
de andere vraagwaar komt het kamp
Kortom het gaat opnieuw heel moeilijk
en in ieder geval heel langzaam te Pan-
moendjom.
TWF.E WESTERSE OPVATTINGEN
OVER HET KOREAANS BESTAND.
Generaal Harrison, de leider van de
U N O -afvaardiging te Panmoendjon. gaf
na een bijeenkomst als zijn mening te
kennen, dat de communisten geen wapen
stilstand wensen.
Zij gebruiken andermaal de tactiek van
het rookgordijn, aldus de generaal, door
het Pakistaans toezicht op de Koreaanse
gevangenen, op het schiereiland zelf, te
weigeren.
Door te eisen, dat de gevangenen die
geen repatriëring wensen, naar een ander
land zouden worden gevoerd, hopen zij
deze gevangenen af te schrikken en moei
lijkheden te veroorzaken in de UN O -
kampen.
Eerste - minister Sir Winston Churchill,
integendeel, heeft verklaard, dat een op
lossing van het vraagstuk van de repa
triëring van Koreaanse krijgsgevangenen
nabij is. Hij was van mening, dat het
Westen met vertrouwen de ontwikkeling
van <?- verdere gebeurtenissen kan af
wachten.
Ik ben van oordeel, zo verklaarde hij.
dat de grondbeginselen geregeld zijn. Het
gaat nu om de wijze. Ik kan niet inzien,
waarom er niet spoedig over dit punt een
overeenkomst bereikt zou worden en
waarom wij nu niet reeds onze aandacht
aan grotere onderwerpen en grotere kwes
ties op Korea zouden wijden.
ANGSTWEKKENDE
COMMUNISTISCHE OPMARS
IN EVDO-CHINA.
Een nieuw internationaal probleem stelt
zich door de militaire en politieke situa
tie in Indo-China. Op 4 Mei kon de mili
taire toestand als volgt worden samenge
vat
1) Vier colonnes van de Vietminh be
ginnen Loeang Prabang in te sluiten, ter
wijl de troepen der Franse Unie in aller
ijl de verdediging der stad trachten tf
versterken, o m. door gebruik te maken
van een luchtbrug vanuit Hanoi
2) Franse troepen worden op de «Vlak
te der Kruiden vastgehouden door Viet
minh rebellen
3) Legerpost na legerpost valt in han
den van de Vietminh
41 De sterke bezetting van het fort Na-
sam is nutteloos geworden. Het fort is om
singeld en het garnizoen kan de bedrei
ging legen de hoofdstad niet afweren
5) Vietminh troepen boekten Zondag
een prvchologisch succes door een geslaag
de aanval op een kamp van de Vietnam
in het hartje van de door de Fransen be
zette delta van Hanoi.
Eén dag vroeger a.u.b.
Toekomende week Donderdag:
14 IVIei (O. L. H. Hemelvaart)
wordt er in de drukkerij niet
gewerkt. Daarom verzoeken we
onze medewerkers vriendelijk
hun kopij EEN DAG VROEGER
te willen opsturen, teneinde
Vrijdag op tijd klaar te komen
met het drukken van ons blad.
Tevens vragen we de h.h. No
tarissen ons de tekst van hun
aankondigingen eveneens één
dag vroeger te willen overma
ken.
Aan allen hartelijk dank bij
voorbaat.
REDACTIE.
FRANKRIJK VREEST EEN
POLITIEKE CRISIS.
Met bezorgdheid ziet men in Frankrijk
de vervaldag van 31 Mei tegemoet.
Alsdan moet de schatkist aan de Bank
van Frankrijk een voorschot van 80 mil
liard Franse fr. (ongeveer 11,5 milliard
Belgische fr.) terugbetalen en niemand
ziet in hoe dit zal kunnen gebeuren.
De financiële toestand is dus benard,
maar over het algemeen is men van oor
deel, dat het gebrek aan evenwicht voor
al te wijten is aan de politieke toestand.
In Het Laatste Nieuws worden daar
aan volgende beschouwingen gewijd
«De regering Mayer is niet afhankelijk
van de verkiezingen voor de gemeentera
den, maar in de Franse Kamer zal er niet
temin rekening mee gehouden worden.
Diensvolgens is de positie van de regering
eerder verzwakt.
Men weet niet. hoe zij de huidige fi
nanciële moeilijkheden zal overwinnen
alhoewel Frankrijk de belofte gekregen
heeft van een grotere Amerikaanse steun
voor de voortzetting van de oorlog in In-
do-China. Van het vertrouwen van de
bevolking hangt in grote mate de moge
lijkheid af om een nieuwe lening uit te
schrijven. In dit opzicht genoot de h. Pi-
nay stellig meer vertrouwen dan zijn op
volger.
In de schoot van de regering schijnt
trouwens een groot meningsverschil te
heersen. Terwijl aangedrongen wordt de
oorlog in Indo-China te internationalise
ren. door een rechtstreekse tussenkomst
te vragen van de Verenigde Naties, zoals
op Korea, zijn sommigen .daartegen ge
kant omdat Indo-China aidus niet meer
uitsluitend zou beschouwd worden als een
lid van het Franse rijk. De h. Bidault, mi
nister van Buitenlandse Zaken, zou ook
opgeworpen hebben, dat men zich in de
Verenigde Naties niet alleen met Indo-
China zou bemoeien, maar ook het sta
tuut van andere Franse overzeese gewes
ten zou ter sprake brengen zoals Tunesië
en Marokko.
Men weet dus op dit ogenblik in
Frankrijk nog niet goed welk standpunt
moet ingenomen worden
SPECIALE BOODSCHAP VAN
PRESIDENT EISENHOWER.
President Eisenhower heeft de goedkeu
ring van het ontwerp, voor een steunpro
gramma van 5.800 millioen dollar voor
militaire en economische steun aan het
(zie vervolg volgende blz.)