DE MINNEZANGER
-In de Puppen-
Huis AIME GRUW EZ
Alle Bouwstoffen en Kolen
L. MONKERHEY-VAN NESTE
Ceramo -
Eternit Producten
Tegels
Alle Drukwerken,
DRUKKERIJ DU MORTIER
Vuylsteke Gebr.
MEUBELEN
Marcel. SOETE - BOERHAVE
12.
ONS MENGELWERK
Nr 5
2, Boterstraat, 2 YPER
34 Boterstraat, 34 YPER Tel. 500
112-114, Bruggestraat
Tel. 63 MEEN EN
- Statiestraat, 39, IEPER - Tel. 182 -
HET YPERSCHE 22-8-1941
door HENDRIK CONSCIENCE
o
(Vervolg)
Wilfried wist niet, dat het dier onder den in
vloed eener geheime macht zich allengs in de
baan had omgekeerd. Hem ontvielen nog tra
nen hem klonken in het hart de grievende wee
klachten zijner moederhij zag in den geest het
hopeloos handenwringen zijns vaders hij hoorde
zijnen naam als een noodkreet door veld en wou
den galmen...
Maar het verre geluid van eenen jachthoorn en
het doffe geblaf van honden riepen hem eens
klaps op uit den kolk zijner smartelijke gepein
zen.
Daar zag hij de zon recht voor het hoofd van
zijn paard reed laag aan den gezichteinder schij
nen Hij stapte dus ten Westen Naar den Iser-
steen
Er daalde een plotselijk licht in des jongelings
hersens de vermaledijding werkte geheimzinnig
op het dier en op hem zeiven want terwijl hij
neiging gevoelde om aan de waarheid der voor
zegging te twijfelen en tot zijne moeder terug te
keeren, had het onwetend paard aan denzelfden
drang gehoorzaamd... De barmhartige God had
hem echter niet verlaten Het was nog tijd om
te vluchten, maar geen oogenblik mocht er in
aarzeling verloren gaan want de jagers, wier
hoorns hij hoorde galmen, konden de dienaars
zijns vaders zijn
Deze gedachten waren Wilfried als de rasse wal
men eens bliksems door het hoofd gevlogen.
Reeds had hij zijn paard, terwijl hij het wreede-
lijk kastijdde, in de baan omgewend en dreef het
nu in woeste draf oostwaarts.
Hij verdween niet lang daarna in den schoot
van het donkere woud. dat den ganschen horizont
als een zwarte bergrug begrensde.
In de hoop, aldus met meer zekerheid aan de
vervolging zijner dienaars en aan de ontmoeting
aller menschen te ontsnappen, verliet hij het ge
baande spobr en dwong zijn draver, tusschen de
hoogstammige boomen, door bramen en doornig
heestergewas, eenen bochtigen weg naar het
Noord-Oosten te zoekenja, eindelijk stapte hij
af en leidde zelf zijn paard gedurende meer dan
een uur dwars door alle hindernissen voort.
De avond begon te vallenonder het dichte
welfsel der eeuwenoude boomen was het reeds
zoo duister, dat Wilfried zijnen lastigen gang
moest staken en begon te overwegen, hop hij den
nacht in deze wildernis zou doorbrengen.
De weinige oogenblikken van schemerlicht, die
hem nog overbleven, nam hij te baat om eene
meer opene plaats te zoeken, waar wat gras voor
zijn afgemat paard te vinden ware.
Daar hoorde hij eerst in de verte, dan nader,
eerst dof, dan helder gehuil van wolven, mis
schien gegrom van beren ontstaan. Zou hij zijn
leven te verdedigen hebben tegen wilde beesten?
Hij bezat geen ander wapen dan een kort jacht-
zwaardWat hem zelf betrof, hij kon eenen
boom beklimmen en in veiligheid daar den dage
raad afwachten maar zijn paard Ongetwijfeld
zou het arme dier gedood en verscheurd worden,
indien hij het aan zijn lot overliet.
Gelukkig droeg Wilfried, evenals elk goed ja
ger, staal, kei en tondel in zijne tasch, en wist
hij dat een blakend vuur in den donkeren nacht
alle monsters en wilde gedierten afschrikt en
verwijderd houdt.
Hij raapte droge bladeren en klein rijshout te
zamen en zwoegde lang om het te doen ontvlam
men. Intusschen hoorde hij, immer talrijker en
nader, het roepgehuil der wolven en het schorre
gegrom der beren... maar daar vlamde zijn vuur
helder open nu, meende hij, was het eerste
gevaar bezworen, aangezien de wilde dieren
slechts stout en vermetel worden, naarmate de
nacht in donkerheid toeneemt en hij tijd ge
noeg had om toereikende voorzorgen te nemen.
Onmiddellijk begon hij met zijn jachtzwaard
in het ronde de boomtakken af te kappen en eene
groote hoeveelheid hout en rijt te verzamelen.
Daarvan maakte hij drie stapels op eenigen af
stand rondom het eerste vuur en deed ze insge
lijks ontbranden. Zoo bevond hij zich met zijn
paard te midden eener sterkte, welker vlam
mende borstweer alle wilde dieren zou terug
drijven.
Toen hij gansch met dien zwaren arbeid had
gedaan, was de nacht zeer verre gevorderd, en
het woud hergalmde in de verte van het geluid
der roofzoekende wolven.
Wilfried zette zich neder bij het middelvuur,
met zijn zwaard op de knieën en gereed tot ver
dediging tegen eiken aanval. Maar toen hij na
langen tijd de overtuiging bekwam, dat hij waar
schijnlijk niets had te vreezen, en hij nog eens
nieuw hout op de vuren had gesmeten, vergat hij
de wilde dieren, om aan zijn akelig lot en aan
zijne pijnlijke toekomst te denken.
Wat ging hij nu beginnen In verre landen
moest hij dwalen vijf jaren afwezig blijven en
nimmer iets van zijne ouders vernemen. Dus was
hij van alle hulp verstoken. Hoe en waarvan zou
hij leven In zijne haast om ter jacht te gaan,
had hij vergeten geld in zijne tasch te steken.
Bedelen kon hij toch nietzich in dienst van
eenen of anderen edelheer begeven evenmin
want dan was hij zich zeiven niet meester, en hij
moest gedurig reizen en dikwijls van landstreek
veranderen, opdat hij onbekend bleve en zijn ge
heim niet wierd verraden.
Eindelijk, nadat hij lang en diep had overwo
gen, kwam een treurige glimlach op zijne lippen
zweven, en hij murmelde in zich zeiven
Minnezangers, sprekers, dichters worden over
al, op burchten en sloten, met gulhartigheid en
met blijdschap onthaald. De ridders en edelvrou-
wen stellen hunne eer er in, zich de beschermers
der bevallige kunst te toonen, en niet zelden be
schenken zij den minnezanger, die hen heeft ver-
vroolijkt, met milde giften... Men heeft mij tot
nu geprezen en geroemd als een goed zangerik
ken vele schoone sproken en ben ervaren in de
kunst van dichten... Het is eene ingeving des
Heeren! Ik zal minnezanger worden, ridders en
edelvrouwen met zang en snarenspel vermaken
en dus in de wereld kunnen dwalen, beveiligd
tegen allen nood
Den ganschen nacht had hij dus zijn gedrag en
zijne toekomst berekend en nog vele malen tra
nen in zijne oogen gevoeld bij de overweging der
smart zijner ouders, totdat de eerste schemering
des dageraads in het woud begon te dringen.
De wilde dieren staakten hun gehuil en keerden
terug naar hunne krochten. Dan eerst durfde
Wilfried de oogen sluiten bezwijkend onder af
gematheid van geest en lichaam, viel hij in eenen
diepen doch onrustigen slaap, die gestoord werd
door vervaarlijke droomen.
Verre in den morgen ontwakende, bestaarde
Wilfried verbaasd en ijzend zijne handen, om te
zien of zij werkelijk met bloed waren bevlekt.
Hij had gedroomd, dat hij in eene vlaag van dol
zinnige wreedheid zijnen ouders het hoofd had
gekloofd en hunne verminkte lijken uit het ven
ster in de gracht van den burcht had geworpen
Eene lange wijl bleef hij sidderend worstelen
om het gruwelijke vertoog uit zijnen ontstelden
geest te jagen. Allengs kwam hij weder tot het
volle besef van zijnen toestand. Hij stak zijn
paard den toom in den mond en leidde het
noord-oostwaarts door de heesters. Het was hem
bang aan het hart hij zuchtte dikwijls en
schouwde soms met kwijnenden blik in de
hoogte, als wilde hij den hemel zijne schrome
lijke zielsbedruktheid klagen.
Na meer dan een uur dus door het geboomte
zich voortgeworsteld te hebben, bespeurde hij
den gebaanden weg. Hij sprong te paard, drukte
het dier de spoor in de huid en hitste het nu en
dan nog door woorden aan om zijnen loop zooveel
mogelijk te versnellen.
De zon was het hoogste punt harer hemelbaan
reeds lang voorbij, toen hij uit het woud ge
raakte en eene onmeetbare vlakte langs de boor
den van eenen klaren stroom zich uitstrekken
zag. In de verte bemerkte hij eenen vierkanten
toren, uit eene menigte huizen in de hoogte schie
tende. Het was waarschijnlijk eene groote stad.
Daar zou hij misschien kunnen vinden wat hij
noodig had om zijn leven als minnezanger te be
ginnen.
De eerste mensch, dien hij ontmoette, ant
woordde op zijne vragen, dat de stad Harlebeca
heette en zij haren voet in den Leije-stroom
baadde.
Niet zonder schrikken en met veel omzichtig
heid naderde Wilfried dit verblijf der machtige
graven van Vlaanderen. Kon hij niet, indien de
vorst er nu zijn hof hield, daar ridders ontmoe
ten, die hem nog op den Isersteen zeiven of in
steekspelen hadden gezien?... Indien hij wacht
te om binnen hare muren te gaan, totdat
de avondschemering hem minder herkenbaar
maakte
Met dit gepeins trad hij in het voorgeborchte
der stad en hield stil voor de eerste, goede her
berg, welke hij er bemerkte.
('t Vervolgt)
Telefoon 60 Postcheck. 37.177
HUIS VAN VERTROUWEN
Prachtige keus van Mantelstoffen, allerlaatste mode.
Groote keus van Kleerstoffen, zwarte en alle modekleuren.
Wollen en Zijdenstoffen.
Volledig assortiment van alle Kinderartikelen.
Merceriën en Breigoed Katoenen en Wollen Dekens.
Gordijnen Specialiteit van Stoors.
Wit artikelen en alle Ellegoederen. Specialiteit van Roode Vlies.
Gerantsoeneerde artikelen worden alleen tegen bevoorradingsmachtigingen
afgeleverd
Telefoon 120 9, Koeimarkt, YPER
.lOuvière en der
Telefoon 121*
ALLEENVERKOOPER
voor Yper en omstreken der
van La Louvière en der
van Kapeile-
op - den - Bosch
ZooalsGolfplaten, Vlakke Platen, Buizen, Geëmailleerde Eternit plates
voor lambrizeeringen en tafelbladen, enz.
Doopkaarten T rouwbrieven
Rouwbrieven Gedachtenissen
Briefhoofden en -omslagen Wissels Adreskaarten
en alle ander drukwerk.
Notarieele- en andere Plakbrieven.
WORDEN MET ZORG UITGEVOERD TER
TRANSPORT en VERHUIZINGEN
MET PERSONENWAGENS
OF GECAPITONNEERDE AUTOS
Huns sedert lang bekend om zijn
en zijn stiptheid.
EETPLAATSEN SLAAPKAMERS
Alle slach van zetels, stoelen, kinderbedden, keukenbuffetten, enz
MATRASSEN (wol. kapok, flocon. windhaar).
Levering met waarborg
Matige prijzen
Druk. DumorUer. 34, Boterstraat, 3* leper TeL 500