DE MINNEZANGER -In de Puppen- Huis AIME GRUW EZ Alle Bouwstoffen en Kolen L. MONKERHEY-VAN NESTE Ceramo - Eternit Producten Tegels Alle Drukwerken, DRUKKERIJ DU MORTIER Vuylsteke Gebr. MEUBELEN Marcel. SOETE - BOERHAVE 12. ONS MENGELWERK Nr 5 2, Boterstraat, 2 YPER 34 Boterstraat, 34 YPER Tel. 500 112-114, Bruggestraat Tel. 63 MEEN EN - Statiestraat, 39, IEPER - Tel. 182 - HET YPERSCHE 22-8-1941 door HENDRIK CONSCIENCE o (Vervolg) Wilfried wist niet, dat het dier onder den in vloed eener geheime macht zich allengs in de baan had omgekeerd. Hem ontvielen nog tra nen hem klonken in het hart de grievende wee klachten zijner moederhij zag in den geest het hopeloos handenwringen zijns vaders hij hoorde zijnen naam als een noodkreet door veld en wou den galmen... Maar het verre geluid van eenen jachthoorn en het doffe geblaf van honden riepen hem eens klaps op uit den kolk zijner smartelijke gepein zen. Daar zag hij de zon recht voor het hoofd van zijn paard reed laag aan den gezichteinder schij nen Hij stapte dus ten Westen Naar den Iser- steen Er daalde een plotselijk licht in des jongelings hersens de vermaledijding werkte geheimzinnig op het dier en op hem zeiven want terwijl hij neiging gevoelde om aan de waarheid der voor zegging te twijfelen en tot zijne moeder terug te keeren, had het onwetend paard aan denzelfden drang gehoorzaamd... De barmhartige God had hem echter niet verlaten Het was nog tijd om te vluchten, maar geen oogenblik mocht er in aarzeling verloren gaan want de jagers, wier hoorns hij hoorde galmen, konden de dienaars zijns vaders zijn Deze gedachten waren Wilfried als de rasse wal men eens bliksems door het hoofd gevlogen. Reeds had hij zijn paard, terwijl hij het wreede- lijk kastijdde, in de baan omgewend en dreef het nu in woeste draf oostwaarts. Hij verdween niet lang daarna in den schoot van het donkere woud. dat den ganschen horizont als een zwarte bergrug begrensde. In de hoop, aldus met meer zekerheid aan de vervolging zijner dienaars en aan de ontmoeting aller menschen te ontsnappen, verliet hij het ge baande spobr en dwong zijn draver, tusschen de hoogstammige boomen, door bramen en doornig heestergewas, eenen bochtigen weg naar het Noord-Oosten te zoekenja, eindelijk stapte hij af en leidde zelf zijn paard gedurende meer dan een uur dwars door alle hindernissen voort. De avond begon te vallenonder het dichte welfsel der eeuwenoude boomen was het reeds zoo duister, dat Wilfried zijnen lastigen gang moest staken en begon te overwegen, hop hij den nacht in deze wildernis zou doorbrengen. De weinige oogenblikken van schemerlicht, die hem nog overbleven, nam hij te baat om eene meer opene plaats te zoeken, waar wat gras voor zijn afgemat paard te vinden ware. Daar hoorde hij eerst in de verte, dan nader, eerst dof, dan helder gehuil van wolven, mis schien gegrom van beren ontstaan. Zou hij zijn leven te verdedigen hebben tegen wilde beesten? Hij bezat geen ander wapen dan een kort jacht- zwaardWat hem zelf betrof, hij kon eenen boom beklimmen en in veiligheid daar den dage raad afwachten maar zijn paard Ongetwijfeld zou het arme dier gedood en verscheurd worden, indien hij het aan zijn lot overliet. Gelukkig droeg Wilfried, evenals elk goed ja ger, staal, kei en tondel in zijne tasch, en wist hij dat een blakend vuur in den donkeren nacht alle monsters en wilde gedierten afschrikt en verwijderd houdt. Hij raapte droge bladeren en klein rijshout te zamen en zwoegde lang om het te doen ontvlam men. Intusschen hoorde hij, immer talrijker en nader, het roepgehuil der wolven en het schorre gegrom der beren... maar daar vlamde zijn vuur helder open nu, meende hij, was het eerste gevaar bezworen, aangezien de wilde dieren slechts stout en vermetel worden, naarmate de nacht in donkerheid toeneemt en hij tijd ge noeg had om toereikende voorzorgen te nemen. Onmiddellijk begon hij met zijn jachtzwaard in het ronde de boomtakken af te kappen en eene groote hoeveelheid hout en rijt te verzamelen. Daarvan maakte hij drie stapels op eenigen af stand rondom het eerste vuur en deed ze insge lijks ontbranden. Zoo bevond hij zich met zijn paard te midden eener sterkte, welker vlam mende borstweer alle wilde dieren zou terug drijven. Toen hij gansch met dien zwaren arbeid had gedaan, was de nacht zeer verre gevorderd, en het woud hergalmde in de verte van het geluid der roofzoekende wolven. Wilfried zette zich neder bij het middelvuur, met zijn zwaard op de knieën en gereed tot ver dediging tegen eiken aanval. Maar toen hij na langen tijd de overtuiging bekwam, dat hij waar schijnlijk niets had te vreezen, en hij nog eens nieuw hout op de vuren had gesmeten, vergat hij de wilde dieren, om aan zijn akelig lot en aan zijne pijnlijke toekomst te denken. Wat ging hij nu beginnen In verre landen moest hij dwalen vijf jaren afwezig blijven en nimmer iets van zijne ouders vernemen. Dus was hij van alle hulp verstoken. Hoe en waarvan zou hij leven In zijne haast om ter jacht te gaan, had hij vergeten geld in zijne tasch te steken. Bedelen kon hij toch nietzich in dienst van eenen of anderen edelheer begeven evenmin want dan was hij zich zeiven niet meester, en hij moest gedurig reizen en dikwijls van landstreek veranderen, opdat hij onbekend bleve en zijn ge heim niet wierd verraden. Eindelijk, nadat hij lang en diep had overwo gen, kwam een treurige glimlach op zijne lippen zweven, en hij murmelde in zich zeiven Minnezangers, sprekers, dichters worden over al, op burchten en sloten, met gulhartigheid en met blijdschap onthaald. De ridders en edelvrou- wen stellen hunne eer er in, zich de beschermers der bevallige kunst te toonen, en niet zelden be schenken zij den minnezanger, die hen heeft ver- vroolijkt, met milde giften... Men heeft mij tot nu geprezen en geroemd als een goed zangerik ken vele schoone sproken en ben ervaren in de kunst van dichten... Het is eene ingeving des Heeren! Ik zal minnezanger worden, ridders en edelvrouwen met zang en snarenspel vermaken en dus in de wereld kunnen dwalen, beveiligd tegen allen nood Den ganschen nacht had hij dus zijn gedrag en zijne toekomst berekend en nog vele malen tra nen in zijne oogen gevoeld bij de overweging der smart zijner ouders, totdat de eerste schemering des dageraads in het woud begon te dringen. De wilde dieren staakten hun gehuil en keerden terug naar hunne krochten. Dan eerst durfde Wilfried de oogen sluiten bezwijkend onder af gematheid van geest en lichaam, viel hij in eenen diepen doch onrustigen slaap, die gestoord werd door vervaarlijke droomen. Verre in den morgen ontwakende, bestaarde Wilfried verbaasd en ijzend zijne handen, om te zien of zij werkelijk met bloed waren bevlekt. Hij had gedroomd, dat hij in eene vlaag van dol zinnige wreedheid zijnen ouders het hoofd had gekloofd en hunne verminkte lijken uit het ven ster in de gracht van den burcht had geworpen Eene lange wijl bleef hij sidderend worstelen om het gruwelijke vertoog uit zijnen ontstelden geest te jagen. Allengs kwam hij weder tot het volle besef van zijnen toestand. Hij stak zijn paard den toom in den mond en leidde het noord-oostwaarts door de heesters. Het was hem bang aan het hart hij zuchtte dikwijls en schouwde soms met kwijnenden blik in de hoogte, als wilde hij den hemel zijne schrome lijke zielsbedruktheid klagen. Na meer dan een uur dus door het geboomte zich voortgeworsteld te hebben, bespeurde hij den gebaanden weg. Hij sprong te paard, drukte het dier de spoor in de huid en hitste het nu en dan nog door woorden aan om zijnen loop zooveel mogelijk te versnellen. De zon was het hoogste punt harer hemelbaan reeds lang voorbij, toen hij uit het woud ge raakte en eene onmeetbare vlakte langs de boor den van eenen klaren stroom zich uitstrekken zag. In de verte bemerkte hij eenen vierkanten toren, uit eene menigte huizen in de hoogte schie tende. Het was waarschijnlijk eene groote stad. Daar zou hij misschien kunnen vinden wat hij noodig had om zijn leven als minnezanger te be ginnen. De eerste mensch, dien hij ontmoette, ant woordde op zijne vragen, dat de stad Harlebeca heette en zij haren voet in den Leije-stroom baadde. Niet zonder schrikken en met veel omzichtig heid naderde Wilfried dit verblijf der machtige graven van Vlaanderen. Kon hij niet, indien de vorst er nu zijn hof hield, daar ridders ontmoe ten, die hem nog op den Isersteen zeiven of in steekspelen hadden gezien?... Indien hij wacht te om binnen hare muren te gaan, totdat de avondschemering hem minder herkenbaar maakte Met dit gepeins trad hij in het voorgeborchte der stad en hield stil voor de eerste, goede her berg, welke hij er bemerkte. ('t Vervolgt) Telefoon 60 Postcheck. 37.177 HUIS VAN VERTROUWEN Prachtige keus van Mantelstoffen, allerlaatste mode. Groote keus van Kleerstoffen, zwarte en alle modekleuren. Wollen en Zijdenstoffen. Volledig assortiment van alle Kinderartikelen. Merceriën en Breigoed Katoenen en Wollen Dekens. Gordijnen Specialiteit van Stoors. Wit artikelen en alle Ellegoederen. Specialiteit van Roode Vlies. Gerantsoeneerde artikelen worden alleen tegen bevoorradingsmachtigingen afgeleverd Telefoon 120 9, Koeimarkt, YPER .lOuvière en der Telefoon 121* ALLEENVERKOOPER voor Yper en omstreken der van La Louvière en der van Kapeile- op - den - Bosch ZooalsGolfplaten, Vlakke Platen, Buizen, Geëmailleerde Eternit plates voor lambrizeeringen en tafelbladen, enz. Doopkaarten T rouwbrieven Rouwbrieven Gedachtenissen Briefhoofden en -omslagen Wissels Adreskaarten en alle ander drukwerk. Notarieele- en andere Plakbrieven. WORDEN MET ZORG UITGEVOERD TER TRANSPORT en VERHUIZINGEN MET PERSONENWAGENS OF GECAPITONNEERDE AUTOS Huns sedert lang bekend om zijn en zijn stiptheid. EETPLAATSEN SLAAPKAMERS Alle slach van zetels, stoelen, kinderbedden, keukenbuffetten, enz MATRASSEN (wol. kapok, flocon. windhaar). Levering met waarborg Matige prijzen Druk. DumorUer. 34, Boterstraat, 3* leper TeL 500

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1941 | | pagina 12