TAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws- Handels- en Annoncenblad.
Orgaan der Liberale verbintenis van Yperen en het Arrondissement.
«EENDRACHT MAAKT MACHT.»
Jonge Liberale Wacht van Y per.
OM 3 URE STIPT
in het lokaal der OUD-POMPIERS,
gegeven door den Heer A. BUYL,
Woord en Ingang vrij.
volksvertegenwoordiger voor Oostende, Veurne en Dixmude.
Vijftiende jaar
Zaterdag 12" Jannari 1901.
Nummer 2.
ELK ZEG HET VOORT.
Werkman en kleine bediende.
Kiesbeloften.
Abonnementsprijs Toorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2 50 fr. voor stad. Por 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncen15 cent
per drukregel. Rechterlijke eerheritellingen1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen por nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz 4 fr. per 100
Alle bertahten van verkoopingen of aedere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd De annoncen voor België, ter uitzondering der bei.Ie Vlaandoren, als
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicüè, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt, verzocht alle hoegenaamd© artikels uiterlijk togen Vrijdag middag vrij
un onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Wanneer meneenen oogslag werpt
in het verleden en rijpelijk onderzoe
ken wil welke zaken sedert eenige
jaren snel vooruitgegaan zijn, ont
waart men ongetwijfeld de werk
manskwestie op den eersten rang.
Ja, veel, oneindig veel wordt er
geschreven en gehandeld om het
schoon en edel doel te bereiken dat
lotsverbetering van den arbeider in
zich verschuilt; en ontegensprekelijk
is het ook dat degene die zich met
zulke taak bezig houden nooit genoeg
kunnen geprezen worden, wel te ver
staan indien zij er zich aan opofferen
door eenvoudige en welgemeende ge
voelens bezield, die door geene ijdel-
heid geschraagd zijn.
Maar nogtans, met de zaken eens
nauwkeurig te doorgronden zal men
spoedig overtuigd wezen dat het niet
alléén in de werkende klas is dat lots
verbetering zich gevoelen doet, want
ongelukkiger zelfs dan de echte ar
beiders bestaat er eene soort lieden
die men kleine bedienden noemt.
Elkeen die een weinig besef van
zulken toestand heeft, weet maar al
te wel dat het den kleine bediende
veel moeilijker valt aan de vereisch-
ten der samenleving te voldoen, in
vergelijking met den werkman. Voor
eerst, en dit onder onvrijwillige be
trekkingen die onvermijdelijk uitzijn
ambt voortspruiten, kan hij zijne
woonplaats niet kiezen waar hij wil,
zijne kinderen moeten eveneens zin
delijk gekleed gaan, en aan hem is
het insgelijks niet mogelijk anders
dan iets of wat treffelijk voor te ko
men, en dit alles wel te verstaan met
een loon dat bij velen nog onder de
middelmatige daghuur van den ar
beider blijft en dit is geenzins over
dreven, want in alle besturen zijn er
stellige bewijzen van te vinden.
Treedt het huisgezin van een hun
ner binnen en voorzeker zult gij ver
wonderd zijn er eene voorbeeldige
zindelijkheid en alles te bemerken,
ja, eene ware opschikking van den
huisraad zal u zelfs lieflijk tegenla
chen, maar vergeet ook niet eens te
overdenken welke opofferingen hij
zich moet getroosten om derwijze te
kunnen weerstaan aan den strijd
van zulk bestaan. Zonder aarzelen
durf ik zeggen, moeste het den werk
man opgelegd wezen de plaats van
den bediende aan dezes tafel in te ne
men, en moeste hij zich tevreden
houden met het gering verteer dat de
ambtenaar zich getroosten mag, o,
alsdan zoude onze nederige arbeider,
ondanks den neteligen toestand zij
ner klas, nog wijd de oogen openen
en geenszins zijne levenswijze willen
ruilen, en dit is het minst te verwon
deren, daar de bediende volstrekt
verplicht is zijne manier van leven te
regelen volgens die onverbiddelijke
wet die al die kleine ambtenaren als
een iets bij het overige der stervelin
gen doen doorgaan.
Geenszins wil ik daarom doen uit
schijnen of beweren dat het lot van
den werkman benijdenswaardig is,
verre van daar, want al te goed is
het geweten dat hij insgelijks eenen
onmogelijken strijd beleven moet om
aan de noodwendigheden te voldoen.
Oneindig veel moet er gedaan worden
om veranderingen in zulken toestand
te brengen, maar onbetwistbaar ook,
diende er iemand de schoone taak op
te nemen de kleine bedienden loon-
verhooging te verschaffen en nederig
beken ik u, ware het tnij gegeven ge
weest volksvertegenwoordiger van
een der drie of vier partijen te wezen
dan hadde ik voorwaar, onlangs nog,
in plaats van in de Kamer aan 't bon-
telen te gaan, er die kostelijke uren
doorgebracht met, aan elkeen die het
hooren wilde, uit te kramen dat er
eene soort lieden in de samenleving
is, die te gelijk met de werkende klas
eene hulpende hand van de Heeren
machthebbende verdienen, en dit zijn
wel de kleine bedienden. Goliath.
Men weet dat Minister de Trooz, den vóór
avond der kiezing van 27 Mei, eene commis
sie instelde met liet doel den loonstandaard
der leeraars van het middelbaar onderwijs
te herzien. Na zes maanden lang niets ver
richt te hebben, omdat ze zich geen enkele
maal vereenigde, werd de commissie plot
seling voor eenige dagen bijeengeroepen,
wellicht dank de tnsschenkomst van onzen
medewerker den heer Buyl, die den heer
Minister in de Kamer over dat langdurig
talmen ondervroeg. Immers, dat was niet de
eenige truc, waartoe het ministerie zijnen
toevlucht genomen had, tijdens de periode
der laatste wetgevende kiezing, om zijne
meerderheid te behouden: den dag zeiven
der kiezing ontvingen honderden leeraars
van het middelbaar onderwijs bericht, dat
hunne wedde tot het maximum verhoogd
was! En, in plaats van het den belangheb
benden langs administratieven weg te be
richten, namelijk door tusschenkomst der
besturende bureelen, kwamen de gefran
keerde gesloten brieven rechtstreeks uit het
kabinet des ministers, om den bevoordee-
ligden wel te doen begrijpen, wie hun wel
doener was.
Die eerste omkooping gedaan zijnde, zou
de commissie stellig in 't dak gebleven zijn,
zonder de ondervraging van den heer Buyl
eenmaal het ministerie zijne regeeringsmeer-
derheid behield, kon het hem al weinig
schelen, wat het den vooravond der kiezing
beloofd had 1
De herzieningscommissie is dus heel stille-
kens bijeengekomen, de verleden week, en
heeft een ontwerp van loonsverhooging voor
gesteld, dat aan 's Lands schatkist slechts
zeer gematigde lasten vraagtdoch ander
zijds alhoewel in geringe verhouding, aan
de rechtmatige wenschen van het onderwij
zend personeel voldoening schenkt.
En wat doet de minister? Hij schrikt voor
de nieuwe uitgaven af,welke nochtans geens
zins overdreven zijn en waardoor het hem
zou toegelaten worden, eenen sinds lang
verwachten maatregel van rechtvaardigheid
te nemen.
Hij wil de voorgestelde loonsverhooging
tot het vijfde verminderen, er eene aal
moes van maken, in plaats van eene billijke
schadevergoeding sinds de 25 jaar, dat de
regenten en onderwijzers der middelbare
scholen met een mager weddetje sukkelen,
dat nauwelijks de helft bedraagt van het
geen de hulponderwijzers te Gent, Antwer
pen, Brussel, Sl Gillis enz., genieten en
slechts het derdö van de hoofdonderwijzers
dier steden! De Staat betaalt dus slechter
zijn middelbaar onderwijs dam sommige
steden hun lager onderwijs
Wat gewordt er aldus van de kiesbeloften
des heeren de Troozwant anders kan men
dergelijke handelwijze niet bestempelen? Als
de minister niet voornemens was, zijne
beloften te houden, zou hij ook beter gezwe
gen hebben om het onderwijzend personeel
geen ijdele hoop te gevenimmers, er ligt
iets pijnlijks in het feit, iemand hoop te ge
ven en naderhand die lang gestreelde hoop
brutaal te vernietigen, zelfs zonder eene ge
gronde reden 1
Minister de Trooz heeft wel zonderlinge
gedachten over de rechtzinnigheid in 't alge
meen en over de politieke eerlijkheid in
't bijzonder.
HET
ZONDAG 13 JANUARI
Onderwerp: Onze strijd in de Kamer.