12
Liefste Lieve Vrouw
Vlaanderen
van
3' Familiaal Zomerfeest
Onze Middenstandskinderen in het
Vacantieoord Alt. Van Goillie te De Panne
ra* ifl
De Machtsopdracht wordt na kort doch vinnig
debat in de Kamer goedgekeurd met
165 stemmen tegen 27 en 7 onthoudingen
Alle Vlamingen gaan naar de
23* Ijzerbedevaart op Zondag 20 Oogst
Be Middenstand van West-Vfaanderen vierde iet
luister zijn
in het kasteelOe Bosmolenste Izeg»
Scherpe aanklacht van deC.V.P.
tegen socialistisch straatgeweld
KATHOLIEK WEEKBLAD VOOR POPERINGE EN OMSTREKEN
AUGUSTUS
LIGT GRACE-BERLEUR
ACHTER HET
IJZEREN GORDIJN???
BUITENLANDS OVERZICHT
Zaterdag 19 Zondag 20 Oogst
Meer dan 7.000 begeesterde aanwezigen
genoten van een onvergetelijk feest
>m m
Vlaanderen herbouwt zijn Toren
HOOFDBUREEL en REDACTIE:
Poperinge - Gasthuisstr. 19,
Tel. 9 - Postcheckr. 47.63.60.
PLAATSELIJKE BURELEN:
Roeselare:
J. VERRIEST-DEZEURE
St-Alfonsusstr. 12. Tel. 1523
leper:
P BRAS-DEKLERCK
de Stuersstraat 4. - Tel. 445
Veurne:
M. D'HERT, Noordstraat 14,
Nieuwp t:
Drukkerij DUMON, Marktstr.
Aangesloten bij het Verbond der
Belgische Periodieke Pers.
HET WEKELIJKS
ONZE 4 UITGAVEN:
POPERINGE (met randgemeenten).
IEPER (met Wervik en randgemeenten).
ROESELARE (met Izegem-Menen en randgemeenten).
KUSTSTREEK (Veurne-Nieuwpoort-Diksmuide en randgemeenten).
HEiaPEBmUB
46" JAAR.
Nr 32.
8
ZATERDAG
Bladzijden
PRIJS
2 Frank
1950
ABONNEMENTSPRIJS 1950;
België tot Nieuwjaar 42 fr.
Belgisch Congo 3,fr. p. week
Frankr, -f Holland 3,fr. p. week
Andere landen 3,50 fr. p. week
Verantwoordelijke Uitgever:
J. Sansen, Gasthuisstraat 19, Poperinge.
E*
15 Augustus Moeders Hoogdag!
Dj dag waarop dat goedeMoederke
voor goed haar Kind terugvond, dat
zij voor ons had afgestaan! Waar
op zij. die ach elf dienstmaagd
had genoml tot Koningin werd ge
kroond. Koningin van hemel en
aarde.
Degroet zijt gij, o Koningin, o
Ma-ia!
Dat Koningschap vieren we Dins
dag, in de kerk, thuis en op straat.
Ook thuis waar Moeders beeld mid
den bloemen wordt gezet: op straat,
waar in stad en te lande aan de
hoek van de straat, aan de gevel van
een hoeve, aan de Maria-kapellekes
haar beeld is versierd. Over straat,
waar O. L. Heer zelf meêdoet in die
verering, de processie uitgaat; de
Heer rondgedragen wordt en zegent
om Moeders wille.
Koningin--dag! Vast op haar
troon, de enige die niet kan omge
worpen worden noch gedynamiteerd,
Koningin niet in de tijd maar in de
eeuwigheid! We denken aan die
hoge Vorstin, we vereren die Vorstin
hoog verheven!
Moeders dag!
Is er wel iets waarvan wij zo innig
overtuigd zijn, zo zeker zijn? 't Zit
in ons onverwoestbaar vast dat die
Koningin ons... Moederke is. Thuis
hebben we het beeld van Christus-
Kening-, maar schaars zijn de hui
zen te vinden waar we 't beeld vin
den van Maria-Koningin. Zo dood-
geren zien we 't beeld van die Moe
der met het Kindje op de arm, van
de Lieve Vrouw van Lourdes, van
de Lieve Vrouw van Fatirna... liefst
nog de simpele Lieve Vrouw met het
kind op de arm. Dat spreekt ons
van e M eder, van onzeMoeder,
die zoveel last kan hebben met ons
en toch haar kinders zo zielsgeren
bemint.
Waren wij niet een weini.0 te stout
moedig, te voortvarend als wij die
Moeder zo wat voor ons opeisten:
Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen!
Och neen. we wilden die Moeder
niet... annexeren, maai- met het hert
op de hand, eerlijk en rechtzinnig
getuigenis afleggen van de grote ge
negenheid, van het kinderlijk ver
trouwen van o onsvolk. Noemde
men vroeger onze streek niet:
«Maria's Vlaanderen»? Met zijn al
oude Maria-beelden, zijn Maria-
kerken, zijn bedevaartoorden, zijn
talloze Maria-kapellekes. Was het
dan te verwonderen dat hst' volk aan
Moeder die nieuwe titel dierf geven;
O. L. Vrouw van Vlaanderen! Klinkt
dat niet als een eenvoudige maar
gemeend-echte toewijding?
O. L. Vrouw van Vlaanderen!
Noemt ge dan O. L. Vrouw van
Groeninge, O. L. Vrouw van Thuyné,
O. L. Vr. van St Jan te Poperinge,
O. L. Vrouw van de Potterie te Brug-
g« dan denkt ge noodzakelijk aan
de zwarte, bange dagen van strijd;
waar ons volle Moeders hulp en be
scherming inriep en bekwam. Hoe
din zijn we nog aangedaan, de
mannen van de IJzer nog het meest,
wanneer we op 'n oude postkaart
O. L. Vrouw van de IJzer kuinnen
bekijken. Hij kende zijn jongens
tot in het diepst van zijn ziel, onze
grote Joe English, als hij daar Moe
derke tekende die onder haar man
tel twee «piotten» veilig beschermt.
O. L. Vrouw van Vlaanderen!
Moeder, we zullen u vieren, ver
eren, diep vereren Dinsdag. Meer en
beter dan ooit, want we hebben u
nodig, broodnodig. We kunnen uw
hulp niet missen.
'-■'"uw gevaar, afschuwelijk gevaar
bedreigt Vlaanderen. Een nieuw ge
vaar dat een oud gevaar is: VER
SCHEURDHEID.
We zijn zo eigenzinnig, we kun
nen zo opstandig zijn, zo nukkig, al
houden we allen even zeer van u,
onze Moeder. Hoe is het mogelijk dat
kinders van hetzelfde huis zo moei
lijk onder elkander kunnen over
eenkomen, dan vooral wanneer de
dagen zwart zijn en ons bang moe
ten ma'--n. Zit ons dat waarlijk in
het Uoed?
Ons volk kreeg een slag in 't ge
zicht.
Ons volk werd eens te meer ver
nederd.
Ons volk werd gesmaad. Het werd
gesmaad in zijn diepste overtuiging,
in zijn liefde tot die Vorst die ons
volk lief had.
Maar we gevoelden, o zo diep, dat
men met de Vorst ook ons volk, ons
Vlamingen wilde treffen en... getrof
fen heeft.
Nog zijn -s de minderweerdigen
in ons land en we worden beschul
digd van «Imperialisme». Wij, die
nog steeds de verdrukking gevoelen,
zijn de verdrukkers geworden!
En... zijn we wakker geschud?
Van Noord tot Zuid horen we stem
men opgaan: Verzet! Vlaanderen
moet weerbaar worden.
Het moet, maar 't moet één leger
worden. Zonder eenheid gaan we ten
onder. En we gevoelen het... de ver
scheurdheid hangt in de lucht. Zo-
velen achten zich leiders, zovelen
zullen weer kleine groepjes vormen
die de weerbaarheid schaden.
Moeder, zo was het ook wel vroe
ger; moet uw volk weer verdeeld de
strijd aanbinden om zijn heiligste
recht, om zijn taal, om zijn scholen,
om alles wat hem dierbaar is in
't Vlaams gezin?
Moeder, wanneer we tot u komen,
Dinsdag, in groter getal tot u komen
omdat de nood in 't land komt
weze ons eerste vraag, tot u gericht,
dat wij, die alle uw kinderen zijn,
één zouden mogen worden. Spreid,
o Moeder, op Zondag 20 Oogst, bij
de puinen van de IJzertoren uw man
tel over al uw kinderen, geef dat er
niemar uw mantel ontvluchte,
maa-- onder uw bescherming blijve,
opdat wij allen, onverdeeld, onver-
scheurd, saam de heilige strijd aan
binden voor alles wat Rechtis.
Moeder, zou uw grote dat de dag-
niet kunnen worden van de grote
verzoening? Te dag waarop al uw
kinderen in Vlaanderen begrijpen
dat echte saamhorigheid ons dwingt,
in bange dagen, hetzelfde te willen,
met dezelfde middelen, met dezelfde
vastberadenheid en beslistheid! Dan
eerst is 't mogelijk dat het éne
Vlaanderen niet... verga.
O. L. Vrouw van Vlaanderen, gij
de liefste Lieve Vrouw, spreid uw
moedermantel over al uw kinderen.
Behoed ze voor de ramp der ver
scheurdheid. pé VLAMYNCK.
Uit een zeer objectieve en
nuchtere uiteenzetting door Mgr
Car dijn afgelegd tijdens een ver
gadering van het Hoofdbestuur
van het Algemeen Chr. Wer-
kersverbond putten wij volgen
de bijzonderheden over de be
grafenis der slachtoffers te Gra-
ce-Berleur:
He familieleden van twee der
slachtoffers eisten een kerkelij
ke begrafenis in overeenstem
ming met hun katholieke over
tuiging. De socialistische bon
zen hebben daar anders over
beslist en gaven bevel dat de
doden in de namiddag burger
lijk zouden begraven voorden.
Dat zijn de nuchtere feiten
die voldoende bewijzen hoever
de socialisten het reeds ge
bracht hebben met hun Balkan
methoden. Wat zegde Spaak
ook weer over verdraagzaam
heid en christelijke beschaving?
De rode verdraagzaamheid be
perkte zich echter niet hierbij
en aan de deur van verschillen
de kerken, hingen de rode op
roerlingen plakkaten uit waar
in verbod werd uitgevaardigd,
nog Mis te lezen en de kerk te
betreden. Zou men werkelijk
niet denken dat het ijzeren gor
dijn daar ergens aan de Maas
neergelaten werd?
Doch dit alles krijgt nog een
staartje. Mgr Cardijn heeft op
dracht gegeven van dit alles
een stevige documentatie aan
te leggen ten einde de U.N.O.
en de U.N.E.S.C.O. in te lichten
op welke wijze Spaak en zijn
trawanten in ons land de voor-
en de meelopers zijn van de
Kominform.
Verwijten en
tegen Recht
Wapens
Wet
en
Zie
MOORSLEDE
uitgebreide berichtgeving
ons 5° blad.
op
Het was de derde uitgave van een Familiaal Zomerfeest voor
de Middenstand dat wij op de onvergetelijke Zondag 6 Augustus
meegemaakt hebben. Het park van het kasteel De Bosmolens
heeft zeer eerbiedwaardige afmetingen en is als geknipt voor der
gelijke massale samenkomsten doch niemand had durven verwach
ten dat de opkomst zo groot zou zijn. Het prachtig weder zal er
beslist wel het zijne toe bijgedragen hebben om het volk aan te
lokken.
Daar was echter, huiten deze massale opkomst, nog een ander
verschijnsel en dat stellig de leiders naar het hart gegaan is, na
melijk de geestdrift van de middenstanders toen hun proost Z. E. H.
Fruytier het woord tot hen richtte. Was het een veer die lossprong
en plots haar vrijheid terugkreeg? Als een zonnebrand sloeg de
geestdrift hoog op toen de proost hen, de middenstanders, opriep
om de gezonde krachten van ons volk te bundelen om ons volk weer
te maken tot een groot volk zoals onze vaderen het weleer groot
maakten. Toen dreunde als antwoord op deze wekroep de Vlaamse
Leeuw, spontaan door de aanwezigen aangeheven, over de golvende
boomkruinen van het park. De middenstand vond zich zeiven terug.
DE BOSMOLENS
Voor de jonge benenwerd het
een plezr-te zondagwan deling, die
namiddag van de 6 Oogst, want het
prachtig kasteel met uitgestrekt park
eio-o- "-m, li -ar een boog
scheut van Izegem, wel te verstaan
dat men voor een afwijking van een
luff uurke zijn ogen moet toedoen.
De nadruk werd bij dit feest ge
le- e- zijn familiaal karakter en
omdat de inrichters wisten dat een
middenstander ook gezonde en le-
v-a kinderen heeft, waren
alle schikkingen getroffen om dit lus
tig volkje in een afzonderlijke kin
dertuin onder te bTengen waar de
gro'e mensen hen rustig aan hun
spel lieten... en omgekeerd. De
plaatsruimte was wel die van een
voornaam kasteel doch de stemming
was er van thuis
Te 4 uur greep in de zaal van het
kasteel een receptie plaats van de
ove- -eden. De Heer Deorae, Minis
ter van Wederopbouw was op dit
feest verwacht doch had wegens on
voorziene omstandigheden belet ge
geven.
In de ruime ontvangstzaal bemerken
wij Z. E. H. Vicaris-Generaal Quaege-
beur, Vertegenwoordiger van Z. Exc,
Mgr. Lamiroy, Bisschop van Brugge;
Z. E. H. Colpaert, Nationaal Proost van
het N.C.M.V.; Z. E. H. Fruytier, Pro
vinciaal Proost; Z. E. H. Kindt, Alge
meen hulpproost der K.A.; Z. E. H.
Louwaege, "Principaal aan het College
te Izegem; Z. E. H. Vandeputte, Pas
toor der parochie Bosmolens; Z. E. H.
Vlerstraete, Bestuurder der Vakschool
(Zie vervolg 2" blad)
IN KOREA; WAPENS
Het gaat slecht in Korea, ook al
geven de laatste berichten een spran
keitje hoop dat Poesan geen Duin
kerken zal worden voor de U.N.O.-
troepen die er vechten tegen het
communistisch imperialisme.
Militair gezien is het echter nog
te vroeg om te kunnen hopen dat
het gisteren ingezette offensief zal
kunnen voortduren, en wel omdat
wij hier staan voor verschillende on
bekenden, o.m. in welk rhythme
worden er nu wapens en troepen te
Poesan ontscheept en anderzijds in
welk rhythme wordt Noord-Korea
door Rusland of Rood China be
voorraad in gevechtsmateriaal, en:
wil Rusland er absoluut een over
winning behalen of is het gebeurlijk
bereid de Noord-Koreanen te laten
vallen zoals het destijds de Griekse
rebellen liet vallen?
Die laatste onbekende factor is
vooral van belang. Indien Rusland
daar inderdaad wil en wil de slag
thuis halendan zijn wij overtuigd
dat het dit kan en dan wordt dat
een nederlaag voor de U.N.O. en
voor Amerika in het bizonder.
Een nederlaag, louter militair ge
sproken natuurlijk, want wij we
zen hier reeds op 'n paar weken
geleden indien het Kremlin er op
gespeculeerd had de Amerikaanse
publieke opinie te verdelen of een
defaitisme te doen ontstaan dat
voor gevolg zou hebben tracht het
toch op een koopje te gooien met
de Rusdan hebben zij zich deer
lijk vergist.
Uit bladen, zowel als uit persoon
lijke brieven, blijkt inderdaad dat
de Amerikaanse publieke opinie er
terdege rekening mee houdt dat de
U.N.O.-troepen volledig uit Korea
zouden kunnen verjaagd worden.
Maar toch is er geen spoor van wan
hoop of defaitisme te ontdekken. In
tegendeel: men is verbeten beslist
door te bijten tot het einde, weten-
de dat de eindzege de hunne zal zijn
en dat recht en wet uiteindelijk zul
len triomferen.
Wat een afstand denken wij
eens even na tussen dit kordaat
terugslaan in Korea en het sturen
van scherpe nota's aan de Balkan
regeringen wegens het overtreden
van de clausulen van de wapenstil
standsverdragen.
En van waar komt dat verschil
Heel eenvoudig hierdoor: twee jaar
geleden viaren de States nog on
machtig en onbekwaam om geweld
met geweld te beantwoorden. Ze
hadden zich, c ider Roosevelt, laten
wijsmaken dat nu voortaan ook in
het internationaal leven recht en
wet zouden gelden in plaats van
moord en geweld. En ze ontwapen
den. Maar de Sovjets bezorgden hen
een hard ontwaken.
Ze stonden echter machteloos en
niet in staat terug te slaan. Met de
blokkade van Berlijn lieten zij zich
echter niet meer uit hun lood slaan
en ze wonnen het pleit. Nu vechten
zij.
En ze zullen winnen. Misschien
niet onmiddellijk. Maar zeker uit
eindelijk. En dan zullen recht en
wet heersen.
IN DE VEILIGHEIDSRAAD:
VERWIJTEN
Het feit is u al bekend: Rusland
heeft zijn sabotage van de Veilig
heidsraad en de U.N.O. bij wijze van
afwezigheid stopgezet om tot een
andere vorm van sabotage over te
gaan.
Het was Ruslands beurt voorzitter
te spelen in de Veiligheidsraad. En
Malik is er op af getrokken. En se
dertdien gebeurt er daar niets meer.
Het werk werd stopgezet om de le
den onledig te houden met scheid-
litanieën over het oorlogszuchtige
Amerika.
Sedert 13 Januari waren de Sov
jets weg en het ging goed: er kon
officieel beslist worden dat de U.N.O.
zou tussenkomen om de Zuid-K or ea-
nen tegen hun rode Noorderbroeders
te steunen. Nu lean er zelfs geen
normale dagorde meer afgehandeld
worden, want sedert twee weken
werd nog geen woord gezegd over
de Amerikaanse klacht tegen de
Noord-Koreanen, wat als eerste punt
op de dagorde staat.
Malik houdt de goeie gemeente
De Koning kwam terug met de
boodschap van 15 April en met de
belofte de breedst mogelijke raad
plegingen te houden om te zien op
welke manier een eensgezindheid
rond de troon kon worden hersteld.
Dat was de icijze, de grootmoedige,
de democratische oplossing.
Maar de heren van de B.S.P. met
hun slipdragers de liberalen (uitzon
dering gemaakt voor dhr Lahaye),
namen daar geen vrede mede. Zij
verlangden geen concorde natio
nale zij wilden slechts hun min
derheidsoplossing opdringen.
De «actiecomité's» werden gesticht
en het kwam tot op de vooravond
van een echte en tot in de puntjes
voorbereidde revolutie. Om bloedver
gieten in eigen land e?i wilde ter
reur te voorkomen capituleerde de
Koning. En de C.V.P. legde er zich
bij neer.
Dat heeft in ons volksgemoed een
geweldige desillusie, een wrangheid
en een wrok doen ontstaan die nog
lang in ons openbaar leven zal na
werken en waarvan de gevolgen
thans nog niet tenvolle kunnen
overzien worden.
O het ergste voor onze mensen is
nog niet dat de Koning zijn mach
ten overdraagt aan de Kroonprins
en dat hij na een zekere tijd defini
tief troonsafstand zou doen. Ieder
een had begrepen dat dit toch zou
gebeuren en dat het reeds besloten
was in zijn boodschap van 15 April
jongstleden.
Wat ons razend maakt, dat is, dat
dit alles niet kon gebeuren in orde
en wettelijkheid maar onder het bru_
tale geweld van de straat. En wat
ons onrustig maakt, dat is, dat wat
vandaag gebeurde ook morgen weer
kan voorvallendus dat het gedaan
is met de echte democratie waarin
de meerderheid de wet stelt, en dat
■we vervallen zijn in een systeem van
volksdemocratie waar de minderheid
met de mitraillette regeert.
Welnu tegenover die toestand ivïl
ik U eens nuchter mijn gedacht zeg
gen. Wij staan thans, op het binnen
lands plan, in een zelfde toestand
als Daladier en Chamberlain gestaan
hebben te Muhchen in 1938 en als
de Verenigde Staten tegenover de
vele aanrandingen en verkrachtin
gen. £an wet en mensenrecht sedert
'het einde van de oorlog.
Zij allen hadden geloofd in de in
ternationale accoorden en wetten,
maar ze moesten ondervinden dat er
bandieten ivaren die alleen de taal
der wapens kenden. En zij moesten
het verdragen... OMDAT ZE NIET
GEREED WAREN. Omdat ze niet
bekwaam waren in dezelfde barba-
rentaal te antwoorden. En zo moes
ten zij met de dood in het hart
het accoord van Munchen aan
vaarden en sedert 1945 ontelbare
communistische machtsgrepen laten
gebeuren.
Denkt U nu werkelijk dat ze niet
liever onmiddellijk hadden toegesla
gen? Dat lijdt niet de minste twij
fel. Maar ze konden niet. En nu kan
men honderd keren zeggen dat ze
schuldig waren omdat ze niet gereed
waren, dat ze lichtzinnig en onvoor
uitziende geweest waren; en het kan
allemaal waar en gegrond zijn, maar
het feit was onbetwistbaar: zij wa
ren niet gereed.
En wat hebben ze toen gedaan?
Ze hebben tot de barbaren gezegd:
goed, wij slikken het. Maar in zich
zelf hebben zij gezegd: nu moeten
wij onmiddellijk aan het werk gaan
om bij de eerste keer dat het de in
ternationale straat nog zou believen
het buskruit te laten spreken, met
buskruit te kunnen antwoorden.
En het is gebeurt: Hitier dacht
Polen ook nog ongestraft te kunnen
aanranden, maar hij is er aan ten
gronde gegaan. De communisten
dachten nu ook nog Korea onge
straft te kunnen veroveren, maar zij
krijgen een antwoord in hun eigen
taal. En als ze morgen denken de
wereld te kunnen veroveren, dan zul
len ze er ook aan kapot gaan.
Welnu op ons eigen terrein Is het
zelfde gebeurd.
Wij leefden allen in de illusie dat
onze socialisten beschaafde mensen
en democraten waren en het is ge
bleken dat zij barbaren en fascisten
zijn. Graag hadden wij onmiddellijk
in hun eigen taal geantwoord. Maar
ook wij waren niet gereed.
En nu kan men ook hier, Jan en
Klaai beschuldigingen en verwijten
naar het hoofd gooien omdat zij het
niet voorzien hadden en zich niet
voorbereid hebben. Maar aan het
brutale feit is niets te veranderen:
wij waren niet gereed, de democra
tie was niet gereed.
Wal wij dan ook nu moeten doen
is niet klagen en jeremiëreri, maar
ook de dure eed zweren: wij maken
ons gereed en het zal geen tweede
maal gebeuren.
Wij zijn verslagen op de straat,
maar we zijn niet politiek verslagen.
En vanaf vandaag wenden wij die
politieke macht aan binnen het
parlement en er buiten om mor
gen ook de straat baas te zijn als
de socialistische pseudo-democraten
het nog ooit in hun kop zouden ha
len een nieuwe mars op Brusselte
organiseren.
Opdat we dit echter zouden kun
nen, moet iedereen het hoofd koel
houden en moeten wij, in plaats van
nu defaitistisch uit een te vallen,
nauwer aaneensluiten.
De democratie heeft in België een
slag verloren. Maar zij zal de oor
log winnen als wij allen het willen.
9-8-50 V. WESTERLINCK
Met veel tegemoetkomingen vanwege de openbare instanties
heeft men onze middenstanders In ons land niet verwend. Dat is
een waarheid die door niemand zal betwist worden. Help u zelf
was dan ook het leidmotief dat als een vaste draad de jaren aan
elkaar snoerde die tijdens de twee laatste decennia de opgang van
de middenstand kenmerkten. De parlementaire zetels immers, die
bezet werden door mensen die de middenstand door dik en door dun
verdedigden, waren te dun gezaaid om aan hoger hand gewicht in
de schaal te werpen ten voordele van hen die men betitelde als het
gezonde hart der samenleving. Goddank heeft dat gezonde hart al
tijd voort zijn bloed met zinderende slag door de samenleving ge
dreven. Al dreigden er wel eens stremmingen van allen aard, de
middenstand bleef steeds zichzelf behelpen.
Die gedachten bestormden ons toen we het Vacantieoord Al-
fons Van Coillie te De Panne bezochten. Niet alleen zweefde de
naam van deze grote voorman als een eerbiedige en ontzagwekkende
herinnering op de lippen van allen die we daar ontmoetten, van
zijn medekampers die reeds vergrijsden in de zware kamp, doch ook
zijn schaduw scheen er als beschermende engel rond te zweven door
de klare gangen en stemmige lokalen waar de kinderen van zijn
stand, zijn middenstand, de genoegens en weldaden van een verlof!
aan zee mogen opdoen.
In dezelfde voren, getrokken door Alfons Van Coillie, zaaien
zijn medewerkers en opvolgers het zaad waarvan de Middenstand^
de schone oogst zal maaien.
Laat men de financiële kant nog
ter zijde, dan blijft er toch nog de
vraag open wie er voor die rakkers
zal zorgen tijdens hun verblijf aan
zee. En daar rijzen er dan zo'n on
overbrugbare bezwaren dat die scho
ne plannen voor de middenstander
meestal bij een vrome wens blijven
of ten hoogste uitgroeien tot een
zondagse uitstap in zeven haasten.
Wij kijken graag over het muurtje
en wanneer de middenstander dat
doet ziet hij hoe de loon- en wedde-
trekkenden hun kinderen op prak
tische wijze vacantie- en zee-genoe
gens in overvloed kunnen verschaf
fen
(Zie vervolg 2* blad).
VACANTIEGENOEGENS
Wie dag in, dag uit in zijn zaken
staat en zelf de vacantiegenoegens
niet kent, omdat het betaald verlof
voor de middenstander een onbe
staande zaak is, terwijl al de dagen
met de gelijke kleur van het bedrijfs
leven overtrokken zijn, ziet men wel
eens de vacantiedagen der kinderen-
met zorg naderen.
Kinderen hebben immers een verlof
nodig, broodnodig en de middenstan
der vraagt zich dan wel eens af hoe
hij zijn kinderen op de doelmatigste
wijze zal laten genieten van zee, zen
er lucht, de natuurlijke hulpbronnen
om nieuwe krachten uit te putten.
jigjjjili
it
Algemeen zicht op het vacantieoord Alfons Van Coillie te De Panne. De foto werd genomen langs de ach
terzijde, vanuit het prachtige park, dat als een brok ongeschonden natuur het gebouw omringt. In de inzet
boven zien we de lustige bende 's middags naar huis komen, flink op stap marcheren de kinderen de sier
lijke ingangspoort binnen. In de inzet beneden bemerken wij van links naar rechts: Z.E.H. Martens,
Proost van het N.C.M.V. Limburg; H.II. Omer Decuypere, Prov. Voorzitter N.C.M.V. West-Vlaanderen; Ev.
Vuyisteke, Directeur der Compensatiekas der Kristen Patroons; Gaston Vanbiervliet, Voorzitter N.C.M.V.
Brugge; M. Verminnen, beheerder O.C.M.B. Brabant; Victor Coussée, Voc tter Compensatiekas Kr. Pa
troons en O.C.M.B.; Jozef Lust, Directeur Compensatiekas Kr. Patroons en O.C.M.B.; Z.E.H. J. Fruytier,
Proost N.C.M.V. Wcst-VIaanderen en M. Vanneste, beheerder O.C.M.B. Brugge.
HET WETSONTWERP
OP DE MACHTSOPDRACHT
NEERGELEGD
Zoals wij reeds in een gedeelte
onzer vorige uitgave vermeld lubben,
werd tijdens de Kamervergadering
van Donderdag 3 Oogst, het wets
ontwerp betreffende de machtsop
dracht neergelegd. Artikel 1 van dit
ontwerp bepaalt dat de uitoefening
van de grondwettelijke macht van
de Koning door de Verenigde Kamers
wordt opgedragen aan de vermoede
lijke troonopvolger, Z. K. H. Prins
Boudewijn. Hij zal de titel van Ko
ninklijke Prins voeren. In artikel 2
wordt bepaald dat onderhavige wet
Bovenstaande foto geeft een tamelijk vcüedig beeld van het stemmig Familiaal Zomerfeest te Izegem.
In het midden bemerkt men de personaliteiten op de trappen van het kasteel. (Onder links) Z.E.H,
F:uytier was niet alleen bekommerd om zijn grote middenstanders, doch had van zijn kostbare tijd over
om zich om de kleintjes te bekommeren in het kinderpark. De kleinen blijken helemaal niet bang voor hun
onverwachte speelkameraad. (Onder rechts) De K.B.M.J., ziel der organisatie, waaruit de jonge krach
ten van het N.C.M.V. geput worden, was flink vertegenwoordigd. Overal onder het aandachtig publiek be
merkte men die flinke kerels met het witte hemd en de blauwe das, en het K.B.M.J.-embleem op de borst.
(Boven links) Was het van die neger en zijn melkstoeltje dat hij juist met een zeer ernstig gezicht
verteld had? In ieder geval deze roemrijke vertegenwoordiger der Mika'soogstte een verdiend succes.
(Boven rechts) Zo volgde de massa aaneengesloten het heerlijk familiefeest." Men kon er over de kop
pen lopen.
nog steeds bezig met voorafgaande- t r r r r r r in werking treedt de dag waarop de
lijke en procedure kwesties. En wan- -
neer hij na ellenlange diatribes door
de meerderheid in het ongelijk ge
steld wordtdan vindt hij het mid
del om onmiddellijk zijn afgekeurd
voorstel onder een andere naam en
met andere ivoorden weer ten berde
te brengen. Wat hem dan natuur
lijk telkens de gelegenheid geeft van
leer te trekken tegen het Ameri
kaans imperialisme
Dat is dan de tweede manier die
door de anti-democraten gebruikt
ivordt om de toepassing van recht
en wet in dit geval een duidelijk
internationaal accoord te verhin
deren.
IN BELGIE:
VERWIJTEN EN WAPENS
Ons eigen land is ten slotte tij
dens de laatste weken ook een slag
veld van de democratie geivorden.
En het is dan ook passend dat wij
er hier in deze kroniek onze aan
dacht aan wijden. Vooral nu ook
het buitenland er zich rekenschap
van geeft van wat bij ons eigenlijk
gebeurd is, en dat die feiten aan
leiding gegeven hebben tot een inci
dent in de Raad van Europa te
Straatsburg.
We moeten het niet met zoveel
woorden herhalen. Na in 1945 een
staatsgreep te hebben gepleegd dach
ten zij voor goed het pleit te heb
ben gewonnen. Maar de macht van
de C.V.P. groeide en wij kregen de
volksraadpleging erdoor. En die gaf
een ondubbelzinnige meerderheid
voor de Koning. 'Daarop kwamen
de nieuwe verkiezingen waarbij de
C.V.P. de absolute meerderheid be
haalde. De wet van 19 Juli 1945 zou
worden toegepast. En de sabotage
begon. Het debat de verwijtenla-
wine, het spel met de moties en de
procedurekwesties a la Malik
duurde drie weken.
Maar de wet werd gestemd en de
Koning kwam terug.
is ons nieuw, zeer boeiend Mengelwerk dat we beginnen
in ons volgend nummer.
Op Zondag 20 Oogst, gaat te Kaas-
kerke-Diksmuide de 23"- Ijzerbede
vaart door onder het motto Vlaan
deren herbouwt zijn toren
Deze plechtigheid moet dit jaar
meer dan ooit in het teken staan
van de eenheid onder alle Vlamingen.
Alles wijst erop dat men het aldus
begrepen heeft in gans het Vlaamse
land, want met duizenden worden
bedevaarders aangekondigd van uit
de verste uithoeken.
Het IJzerbedevaartcomité dat op
Zaterdag 5 Oogst te Brussel verga
derde, deed een plechtige oproep tot
alle weldenkende Vlamingen.
Vlaanderen, België en Europa
leven in een tijd waarin opnieuw
de hoogste beginselen, waarvoor de
helden van de IJzer hun leven
hebben geofferd, worden bedreigd
en miskend. Het Vlaamse Y01*5-
moet in de vlakte van Diksmilide
komen getuigen dat de geest der
helden van de IJzer niet dood is,
(Zie vervolg 5° blad).
Koninklijke Prins de door artikel 83
van de Grondwet voorziene eed zal
afleggen.
Tijdens het onderzoek van het
wetsontwerp in de speciale Commis
sie, werd een derde artikel aan het
ontwerp toegevoegd waarbij bepaald
wordt dat de wet van kracht wordt
bij de afkondiging in het staatsblad.
Een andere bijzonderheid is' dat, zo
als tijdens het regentschap, tot geen
grondwetswijziging zal kunnen over
gegaan worden alvorens de Prins
definitief bezit van de troon zal ge
nomen hebben.
Het ontwerp van machtsopdracht
zal afzonderlijk in Kamer en Senaat
gestemd worden. Daarna zal de na
tionale vergadering een decreet stem
men om de Kroonprins aan te stel
len tot Koninklijke Prins. Daarna
zal Prins Boudewijn de eed afleggen
voor de twee Kamers.
De speciale Kamercommissie, die
Vrijdagochtend onder voorzitterschap
van dhr Van Cauwelaert bijeenkwam,
heeft mst 20 tegen 2 stemmen (deze
van de HH. Marck en Delwaide) het
wetsontwerp goedgekeurd. In het
verslag der commissie wordt echter
gewezen op een paar punten die nog
moeten geregeld worden en waarvoor
de regering de nodige wetsontwerpen
zal moeten indienen o.m. de burger
lijke meerderjarigheid van Prins
Boudewijn en de civiele lijst van de
Prins. Overeengekomen werd aan de
Prins het zelfde statuut als aan de
Prins-Regent toe te kennen.
IN DE PARTIJRAAD DER C.V.P.
De algemene raad der C.V.P. be
ëindigde Zaterdag in de zaal Fatria
te Brussel het onderzoek van de toe
stand. In het communiqué dat na
afloop der vergadering verstrekt
werd, werd de misdadige houding der
socialistische en communistische par
tijen geschandvlekt die met de steun
van de liberale partij door lage aan
slagen met geweld en gewapende
opstand de normale werking van
onze democratische instellingen heb
ben ontwricht. Maatreglen tegen
herhaling van dergelijke feiten wor
den van de Regering geëist. De
partijraad nam akte van volgende
beslissing van het nationaal comité:
1) De bijeenroeping van een bui
tengewoon nationaal congres der
partij op Zaterdag 16 en Zondag
17 September;
2) Het indienen ter gelegenheid
van dit congres, van het ontslag
van de voorzitter, ondervoorzitters
en leden van het nationaal comité;
3) Het instellen van een com
missie, die zal overgaan tot een
volledig onderzoek betreffende de
jongste gebeurtenissen en daarvoor
verslag zal uitbrengen op het
congres.
De vergadering wijst dhr Michel
Vandekerckhove, uit Kortrijk, als
voorzitter van die commissie aan
en als leden de HH. Herbiet, uit
Luik, en Smets, uit Mechelen.
BRUSSELSE POLITIE SLAAT
KONINGSGEZINDE BETOGING
UITEEN
Voor Zondag was te Brussel een
koningsgezinde betoging aangekon
digd. Op het laatste nippertje weid
de betoging afgelast, nadat enkele
leiders bij de Koning te Laken ont
vangen werden daags voordien.
Niettegenstaande dkt, waren er
toch enkele honderden betogers op
gekomen die zich voor het paleis te
Laken verzamelden. Na een bloemen
hulde toog de stoet, die inmiddels
tot een paar duizend was aange
groeid, langs de Antwerpse steenweg
naar het stadscentrum toe. De Brus
selse politie wachtte echter de be
togers op en vond ditmaal wel de
moed er lustig op los te slaan met
de gummiknuppels. Een zwaar ge
wonde betoger moest ter verpleging
in het ziekenhuis opgenomen worden.
De Brusselse politie gaf dus blijk
wél handelend te kunnen optreden
wanneer het tegen koningsgezinden
en Vlamingen gaat.
(Zie vervolg 3' blad).
