De Week In ons land De Öodep oon Peep Gynt Het Provinciaal Middenstandscongres in het spoor van een groot man Laat de hondjes keffen... iHET WEKELIJKS NIEUWS» Zaterdag 28 Aug. 1948. B!z. 2. Zondag 29 Oog.t - Te Elverdiage XXI* IJZERBEDEVAART LITURGISCH KALENDER STORT 36 FRANK Rede van dhr Clottens De Bloemenhulde. EEN ONVERGETELIJK OGENBLIK SMARTELIJK ONGELUK TE POELKAPELLE 3-Jarig knaapje valt in waskuip en blijft op de slag dood. ZEVENJARIGE KNAAP ONDER VLASWAGEN VERPLETTERD TE ZONNEBEKË DE VERLOFGANGERS AAN DE KUST Brief uit Brussel FANCY-FAIR VOOR AFREIZENDE MISSIONARIS TE WIJTSCHATE A VVK V Rede van Prof. Franssen, voorzitter van het Bedevaartcomité, Reeds bij de eerste woorden is hij ongetwijfeld de tolk van al de aan wezigen, wanneer hij bekent 2 GOUDEN BRUILOFÏEN TE ROESELARE NGG HET DODELIJK ONGEVAL TE BOEZINGE NEDERLANDSE GULDENS KWAMEN IN GESLACHTE KIPPEN NAAR BELGIE! ZWARE BRAND IN VLAS FABRIEK TE GULLEGEM MEER DAN ZIJN GEWICHT IN IJZER WAARD I SCHUIF VREDESOFFER AAN DE VOET VAN T IJZERKRUIS! Gorens van Xicbt. EISDOMBRUGGi: Priesterlijke Benoemingen. MAN VALT DOOD LANGS DE BAAN TE MEENEN De Middenstand herdenkt zijn ge liefde voorman Lucien Deschodt. De meeste mensen zijn na hun verscheiden van deze wereld werke lijk voorbij hun rol is uitgespeeld. Alleen de echte groten leven voort in de gedachtenis der mensen, of lie ver hunne grote daden en vooral hun geest, hun gedachten leven voort onder ons. En waar die gedachten het volle leven boordevol in zich dragen, is het een heilige plicht van het nage slacht om deze hoog te torsen als een bannier voor de scharen. Zo was Lucien een beeld van Ka tholieke heldhaftigheid: een gave van zichzelf, die niets weerhoudt, die zich wegschenkt in de dienst van zijn idealen. W aar zulk hevig vuur brandt, daar wordt de toorts algauw verteerd, maar groter was haar gloed en wij der scheen haar licht dan van hon derden kleine fakkels van mensen van goede wil, doch zonder die durf en moed die tot heldhaftigheid voeren.-.. Zijn de meesten niet steeds be ducht dat het iets kosten mag, dat het moeite vergen, dat het tijd 'Vor deren zou, kortom de inzet van zich zelf. En wordt niet al te vlug vergeten dat de hoogste verlossing' een los prijs vorderde van Gods eigen Zoon en dat de bevrijding van voor enkele jaren het leven kostte vaii menige jonge mannen, wier veelbelovend ven werd geknakt. En toch ook dit b.oed werd niet vruchteloos vergoten. Die hoge les van heldenmoed is er nodig voor ons nuchter en bereke nend geslacht. Diep lag in zijn ziel de bekommer nis met de godsdienstige en zedelijke noden van zijn volk en vooral naar de Middenstand ging, boven alles heen, zijn belangstelling. «Men heeft wel eens gezegd,» al dus Lucien op de Nationale Studie dagen van 1946, dat de Midden stand niet weet wat hij wil. Thans weet hij het wél, nu hij- te dode toe wordt aangevallen. Hij wil zich verdedigen te moedigste, te sterkste, tot het uiterste. Hij wil daartoe hét middel kiezen, het enig en het grote middeleen sterke organisatie Een organisatie die de middenstan ders opleiden wil, met bezieling en energie, tot een sociale en economi sche macht, die het behoud en de roem wordt van ons land. Daar ging een onweerstaanbare Btuwkracht van hem uit en toen hij, in persoonlijke gesprekken, zijn in tiemste gedachten en bekommernis sen ontvouwde, kwam het steeds hierop neer: de Christen Midden standsorganisatie moet een dynami sche beweging worden. Voorzeker moet zij het maatschappelijk dienst betoon verzorgen en op dit gebied eerste-rangswerk leveren, maar wat we boven alles behoeven, dat is een levende gedachte, die als een vlag over de Middenstand wordt gehesen en allen weet te bezielen. 'Als er thans sinds een drietal ja ren in West-Vlaanderen zich stilaan een middenstandsbeweging is aan het ontplooien, dan is het gedreven door de bezieling van deze gedachte. En zie, waar aanvankelijk slechts hier en daar enkele honderen mid denstanders schoorvoetend de richt lijnen van de organisatie volgden, daar is op dit ogenblik het ledental in de provincie ver over de tiendui zend gestegen en de invloed van de beweging reikt heel wat verder. Want, als wij er in ons land reeds zijn in geslaagd ons in grote mate vrij te vechten van het dwangbuis van het naoorlogs dirigisme, dan is dit te danken aan de Middenstands- beweging, en bepaaldelijk aan de intiatiéven die van het Provin ciaal Middenstandsverbond van West- Vlaanderen zijn uitgegaan. Diezelfde gedachte is ook stilaan vlees en bloed geworden in het Na tionaal Christen Middenstandsver bond, dat thans in de vier Vlaamse provincies reeds over de 60.000 leden telt en meer .en meer het leidend organisme wordt van gans de Mid denstand in het Vlaamse land. Als wij Zondag 29 Augustus in El- verdinge, samen congresseren met onze jongeren, de wakkere leden uit de Katholieke Burgers- en Midden stands jeugd, dan is het om ons in diezelfde geest van herwording en verovering te versterken.-Want groot is de weg die de Middenstand dient af te leggen, vooraleer hij zijn doel zal bereiken: zijn voortbestaan in de nieuwe maatschappij in wording. Dit voortbestaan bestreven we niet alleen uitzelf behoud, maar ook om dat we er tot in het merg van zijn overtuigd, dat met ons staat of valt het behoud van de christelijke be schaving van het Westen. Deze bekommernis maakt van onze strijd een heilige kamp. Dit beseffen onze jongeren vooral. Want, Goddank, bij onze jongeren ls er iets veranderd, bij dat veertig tal groepen tenminste, dat over de provincie de K.B.M.J. uitmaakt. Ze vormen slechts een duizendtal, maar een élite .van duizend jonge Mid denstanders is in staat om grote dingen te verwezenlijken. Zij hebben 'afgebroken met het individualisme van hun vaderen en leren van jongs- af aan zich in te zetten voor een grote zaak. Het zal hun ouderen een riem onder het hart steken, alswan- neer zij hen op het grootse Zomer feest van Zondagnamiddag zullen in de weer zien. Neen, niet alleen de arbeidersjeugd heeft de wekroep uit Rome beant woord, en naast haar staan gewis de talrijke gelederen van onze trou we Boerenjeugd, maar de derde streng vormt de K.B.M.J., die ten minste deze ambitie heeft: voor de anderen in edelmoedigheid niet on der te doen, want in het volks - lichaam staat de Middenstand in het midden, zijn plaats is deze van het hart. Naar het voorbeeld van Lucien, willen ze mannen worden 'met een hart voor hun stand en voor gans hun Volk. J. FRUYTIEK, Dioc. Proost van de Christen Middenstandswerken v. W.-Vl. PROGRAMMA» Voormiddag: 9.30 u.: Ten gemeentehuize: Plech tige Ontvangst van de Weled. Heer Gouverneur, Overheden en het, In richtend Comiteit. 10.15 u.: Optooht der Jeugdorgani saties, begeleid door de Muziekmaat schappij van Elverdinge, naar het park der Graven de Lautoespin. 10.30 u.: Plechtige Hoogmis in het park, opgedragen door Z. E. H. Bu- tayc, pastoor-deken van Poperinge, ter nagedachtenis van Heer Lucien Deschoüit, in leven Burgemeester Van Poperinge, Volksvertegenwoordi ger, Stichter der K.B.M.J. en groot bezieler van de Middenstand. - Kan selrede door Z. E. H. Kan. Dubois, algemeen proost der K. A. van het Bisdom Brugge. - Offerande en uit reiking van gedachtenissen. 11.30 u.: Congreszitting in open lucht, Openingswoord, door Mi' O. Igodt, voorzitter van het gewestelijk Middenstandsverbond, Poperinge. - Sprekers: Z. Exc. dhr Gouverneur en Adv. Michiel Vandekerckhove. 12.30 u.: Middagmaal. Namiddag: 14 urn-: Opening van het park. - Allerhande attracties: Motorboot op de vijver, Chamonix, Bolspel, Smito- bolo, Frituur, IJsroom, Restaurant. 14.30 u.: Sportfeest betwist door de Kath. Burgers- en Middenstands- jeugd der Provincie en de Boeren- jeugdibond der dekenijen leper en Po peringe. Dit onder leiding van Heer Lucas Lambert, bestuurder der school voor Monitoren, te Wielsbeke: - Inleidingsmarsch der deelnemers; - Gymnastiek op muziek; - 100 meters sprinten; - 4C0 nieters sprinten; - 800 meters sprinten; - 400 meters steeple; *- Ploegwedloop (5 man), 400 m.; - Basketbal-wedstrijd; - Tikbal; - Volley-bal; - Tussen 2 vuren; - Brugs loopspel. De wedstrijden getekend met een komen in aanmerking voor de prachtbeker uit te reiken door Z. Exc. dhr Gouverneur. Na het Sportfeest, allerhande ont- spanningsspelen voor liefhebbers. 18 uur: Optreden van het K.B.M.J.- orkest en cabaret Zonder Zorgen uit Kortemark. 19.30 u.: Prachtig Concert, gegeven door de gekende Muziekmaatschappij L'Unionvan Roesbrugge (50 uit voerders) onder de kundige leiding van Professor Bataille uit Doornik, 21 uur: Feeëriek Vuurwerk c-p de vijver, afgeschoten door de gekende Firma Deriemaeker uit Ardooie. 15" ZONDAG NA SINXEN 29 Augustus Die dag, waarvan het Evangelie van vandaag vertelt, gebeurde er iets wat zo dikwijls, gebeurt op deze we reld: een moeder weende, omdat haar kind ten grave werd gedragen. Want een moeder zou liever door haar kinderen begraven worden, dan ze te moeten vergezellen naar hun graf; en vooral als het gaat over volwassen kinderen, is de smart van het moederhart groot. En die dag gebeurde er nog iets anders, wat ook in onze dagen gebeurt voor de gelovige moeders die wenen: dat Jezus haar tegemoetkwam, en haar tranen droogde. Daarginder in Nairn was het, doordat Hij van zijn won dermacht gebruik maakte om aan de dode jongen het leven terug te geven, en dat mirakel is wel enig; maar overal waar moeders treuren om hun gestorven kind, kunnen ze Jezus ontmoeten, die hun tranen hun bitterheid ontneemt met zijn belofte: «Ik ben de verrijzenis en het leven, en wie in Mij gelooft, sterft niet voorgoed! Voor hen die in Christus geloven, is de dood nog een wrede scheiding, maar geen eeuwig vaarwel; 't is een «tot weerziens!» Een dode begelei den naar zijn graf, 't is hem ver gezellen naar de haven waar hij in scheept om te gaan naar het Vader land, dat het Vaderland is van allen, en waar eens elke familie wordt her steld, voor eeuwig. Wie daaraan denkt, mag nog zo lijden in het hart, die voelt de bit terheid wijken, door het vooruitzicht van de hereniging. Zo zegt het ook de H. Paulus in zijn brief, die bij elke begrafenis wordt voorgezongen: Wilt toch niet bedroefd zijn, broe ders, zoals diegenen treuren die geen hoop hebben,geen hoop op weer zien in het eeuwig geluk. Wat een heerlijkheid, bij een graf, te mogen geloven in het eeuwig leven! 29 Aug.: Onthoofding van de H. Jo annes de Doper. 30 Aug.: H. Rosa van Lima, maagd, eerste Heilige uit de Nieuwe Wereld. 31 Aug.: H. Raymundus Nonnatus, belijder, die slaaf werd om een slaaf vrij te kopen. 1 Sept.H. Gillis, abt, bijzonder pa troon tegen kinderziekten. 2 Sept.: H. Stephanus, eerste Koning en Landpatroon v. Hongarije. 5 Sept.: H. Laurentius Justinianus, bisschop, belijder. op postcheckrekening Nr 4763.60 der Gebroeders Sausen, Poperinge, en ons blad zal U wekelijks tot einde 't jaar per post tehuis be steld worden. NAMENS HET NIEUW VERBOND V. O. S. Daarna was het dhr E. Clottens, die namens het nieuw verbond V.O.S., de vólgende woorden tot de toehoor ders richtte: Eens velde de vijand het Kruisbeeld hier neer. Toen grepen de knapen naar vaders geweer. Hier velde de vijand een tweede maal het kruisbeeld neer. Vlaande- ren's tragedie gaat voort. Honderd jaren miskenning en achteruiistel- ling. Arm Vlaanderen! Na in het kort een historiek ge schetst te hebben van Vlaanderen Weezang aan de Ijzer, zegt spreker: In deze vlakte schijnt over Vlaan- derens lot te worden beslist. En we vragen ons af: Zijn wij hier de stomme figuranten in het drama van een volk in doodstrijd, of zijn we hier de getuigen van de noodzake lijke barensweeën waaruit leven ge boren wordt? En spreker gaat verder: Geachte toehoorders het IJzer- kruis zal herrijzen. Het worde ech ter geen monument van toorn, van onchristelijke en onvlaamse wrok. Toorn en wrok passen niet bij ons Kruis. Het worde onnieuw het mo nument van de alles overwinnende liefde. Zal in deze tijd van verbit tering en materialisme, van sjache raars en profiteurs, het nodige idea lisme heropleven, waardoor alleen de nieuwe IJzertoren kan worden? Geen zielloze stenen massa maar een le vend en levenswekkend symbool? De Hr Clottens, Se cretaris van het Be devaartcomité, richt zich tot de aanwezi gen. En dhr Clottens eindigt dan zijn bezielende toespraak met de woor den: Op de plaats waar ons volk het hoogste onrecht en de diepste hoon werd aangedaan, in de schaduw van het schamele houten Kruis dat de plaats van het IJzerkruis inneemt, steken wij de hand uit ter verzoe ning en in naam van onze doden ieder ander gevoel onderdrukkend, vragen we vrede en rechtvaardig heid. Wat toen volgde, zal wellicht bij de duizenden aanwezigen een onver getelijke indruk hebben nagelaten! Onder, de ontroerende tonen van een rouwmarsoh, werden bloemen en kransen op de puinen neergelegd. Het was een ingetogen défilé dat aangrijpt en wakker schudt, dat de handen doet vouwen en in stilte een traan wegpinken. Het was een 'heer lijk, ontroerend zioht dit kruis te zien bedoken worden onder deze bloemen van liefde! En dat deze ontroering een onaf scheidelijk deel uitmaakt van die grote eensgezinde massa, bewijst de ingetogenheid waarmede het Vaar wel mijn Broederover de vlakte weerklonk. En als, om aan deze heldenhulde ook de trouw te zweren, werd ge zamenlijk uitgevoerd Mijn Vlaan deren heb ik hartelijk lief Nauwelijks zijn de laatste tonen weggeklonken of Prof. Franssen, voorzitter van het Bedevaartcomité, betrad .het podium. Het 3-jarig zoontje van Leon Heb- ben-Clarebout, was aan zijn groot ouders toevertrouwd om er enkele dagen door te breiden. Toen het enkele ogenblikken alleen gelaten was, klauterde het kind op de waskuip en viel er in. Seffens werd het uit de netelige toestand ge red, doch helaas, de dokter kon slechts de dood vaststellen, waar schijnlijk als gevolg van een harde val, want veel water was er in de kuip niet aanwezig. De droefheid van de ouders is onbeschrijflijk. Dinsdag voormiddag om 11.15 uur, reed de zevenjarige knaap Frans Van de Kerckhove per fiets langs de Ieperstraat naar de Dorpskom toe. De jongen zwenkte plots de straat over naar links, toen een vlaswagen uit Meulebeke op de rechterkant der baan de jongen ten gronde smakte. Het kind was op slag gedood. De voerder was geweldig onder de indruk en wachte de aankomst van het parket af. Dit droevig ongeluk, reeds het der de met een schoolknaap, bracht gro te verslagenheid onder de bevolking. Men heeft vastgesteld dat na 15 Augustus meer personen de Belgi sche klist hebben verlaten dan er zijn bijgekomen. Talrijke gezinnen hebben slechts voor de eerste helft van Augustus gehuurd, wat vroeger nooit was geschied. Te Knokke b.v. zijn er 9.500 nieuwe verlofgangers, terwijl er 10.200 zijn vertrokken. De naklanken van de Ijzerbede vaart in de pers van dit land waren van diverse aard, zoals te verwachten en te voorzien was. De verslaggevers van sommige Vlaamse kranten hebben het aantal deelnemers geteld met het vergroot glas, zodat men in een Antwerpse krant zelfs gewaagde van meer dan 20.000 deelnemers. De verslaggevers van de Brusselse en Waalse kranten daarentegen zagen alles in het klein zodat een Brussels avondblad zelfs sprak van een paar duizend jongens en meisjes. Daar zullen er wel wat meer geweest zijn hoe node de niet versagende vlaamshatende pers dit ook toegeeft. En wanneer men dan toch zoveel belang wil gaan hechten aan die kwestie van het aantal deelnemers, mogen wij aan die venijnige kranten uit de hoofdstad van dit land vragen waarom zij zoveel inkt vermorst hebben aan de congressen der Waal se en Wallingantische separatisten waar lang niet zoveel deelnemers waren als op de Ijzerbedevaart, waar men echter voor het Belgische staats bestel aanvallen en beledigingen ge duld heeft zoals die nooit, zelfs niet op de vooroorlogse Ijzerbedevaarten werden gehoord. Als de Walen en de Vlaamshaten de Brusselaars er hun genoegen in vinden om telken jare hun ver knochtheid aan Frankrijk te Water loo uit te kwijlen dat ze daar rustig mee doorgaan. Maar dat ze zich dan ook niet bemoeien met de Vlamingen die op hun grond een piëteitsvolle hulde brengen aan hun doden en hun eigen Vlaams-zijn gedenken. Men heeft alles geprobeerd om de ze Ijzerbedevaart te doen mislukken om deze van hogerhand te doen ver bieden en om deze in de schrik vpor het terrorisme en voor de aanslagen naar het leven, te smoren. Desondanks werd de traditie van de bedevaarten naar de IJzer op grootse wijze hernomen. De ogen van het Vlaamse land en van alle weldenkende Vlamingen hebben deze bedevaart gevolgd. Met hun hart stonden ze allen bij het vernielde IJzerkruis en zij dachten aan de vele hartverheffende ogenblikken die zij in vroegere jaren hebben beleefd toen zij zich te Kaaskerke opgenomen voelden in een grote Vlaamse ge meenschap. Zij zijn zelf niet naar Diksmuide gereisd. Omdat zij nog niet ontsnap ten aan de ontnuchtering die hen na deze roemloze oorlog overviel en die in hun hart elk ideaal verkilde. Omdat zij in have en goed getrof fen aan dringender zorgen het hoofd moesten bieden of leefden in de ban van een vrees die men te allen prijze levendig wilde houden... met spring stoffen en dreigbrieven. Daarom zijn zij zelf niet gekomen. Maar hun zonen en dochters, ces quelques milliers de gargons et de filles, zoals een Brusselse krant ze smalend heette, zij zijn gekomen in het volle besef van de taak, van de traditie en van het ideaal die zij van hun voorgangers moesten overnemen. En die zij verder zullen dragen in hun omgeving die ze op de XXII" Ijzerbedevaart in 1949 onweerstaan baar mee zullen rukken naar Diks muide, alle zwanzeurs van de vlaams hatende pers te Brussel ten spijt. Trouwens, wanneer de Ijzerbede vaart honderdduizend Vlamingen moest bijeenbrengen dan nog zou men in de Brusselse pers kunnen le zen dat enkele duizende heetgebla- kerde jongens en meisjes een onge lukkige optocht hebben gehouden achter enkele verhakkelde en ver fomfaaide leeuwenvlaggetjes. Maar tenslotte heeft dit alles zo weinig belang omdat de lectuur van deze kranten die iedereen kent alleen bestemd is voor een snobsen publiek dat leeft op dé rand van de boule vards en van het leven in een stad zonder aangezicht en eigen kenmerk, die teert op een paar tabletten lcauw- gummi, een paar woorden engels en een mondsvol frans met haar op. Vous voyez ca d'ici n'est ce pas? Laat de honden blaffen, de kara vaan gaat voorbij. Laat de schoothondjes van de Brusselse pers maar keffen, de kara vaan van de hernieuwde vlaamse be wustwording is te Diksmuide aange treden. PAS. Op deze plechtige stond waarop wij de traditie van de 'Vlaamse Be devaart naar de Graven van de IJzer- weer opnemen, na 9 jaar onderbre king, tengevolge van nieuw oorlogs geweld en een nieuwe onverbidde lijke anti-Vlaamse hetze, ben ik diep, zeer diep ontroerd. Hierna schildert spreker in een voudige maar schrijnende bewoor dingen de geschiedenis van de hel denhulde, over de verbrijzelde graf- zerkjes, over het prachtige voorbeeld van saamhorigheid, over de plicht, het idealisme en de dienstvaardig heid van de IJzersoldaat. Belangrijk echter is deze rede in de houding die prof. Franssen meent te moeten aannemen tegenover de groei van het internationalisme. Kort en goed verklaart hij: «1) Het bestaansrecht der kleine na ties is ons heilig; 2) Aan de primotest van de volks gemeenschap boven alle staats vormen zowel internationale als nationale, houden wij vast; 3) Hoe meer internationale samen werking er komt, hoe meer ncod- Professor Franssen, Voorzitter van het Bedevaartcomité, tij dens zijn toespraak. zakelijk het blijken zal te wer ken en te strijden om eigen volks bestaan, eigen kuituur, eigen taal.» Op hei; einde zijner voordracht verklaart Prof. Franssen Het Christelijk Vlaanderen wil de snode mi ;daad die hier gepleegd werd, betaald zetten door het spoe dig herstel van de grafstede zijner helden. Vt'aar een wil is, is eèn weg. En met het vers van een vriend oud-strijder zal ik sluiten: Nog zweven hier hun zielen Blank als de morgenstond; Komt vrienden, laat ons knielen En bidden aan hun spond. Hierna volgde een gezamenlijke uitvoering als een uiting van ontem bare vrijheidsdrang van de Van Riiswijckmarseh En na het kernachtig slotwoord van de programmaleider, dreunde uit tienduizenden borsten de «Vlaam se Leeuw». Als besluit mogen we hier aan toe voegen dat de Vlamingen te Diks muide verzameld, een waardigheid hebben uitgestraald die tot voorbeeld kan gesteld worden van politieke ;ucht en Vlaamse fierheid. Het vertrouwen dat in hen ge ste.d werd, hebben zij niet be schaamd. COMPENSATIEVERGOEDINGEN VOOR GEMEENTEONDERWIJZERS Uit Brussel wordt vernomen, dat schikkingen werden getroffen om aan de gemeenteonderwijzers even eens compensatievergoedingen uit te keren. De Gemeentebesturen zouden hiermede belast worden. GEVAAR VOOR STAKING DER GRENSARBEIDERS AFGEWEND Na de jongste devaluatie van de Franse frank was voorzien dat de grensarbeiders een speciale premie, die 25 van hun loon vertegenwoor digt, zouden ontvangen uit een spe ciale kas. De Franse Regering wilde de lasten hiervan overdragen aan de werkgevers van het grensgebied, en deze hielden voor dat de Staat die zou moeten afdragen, zodat sedert Juni de grensarbeiders die premie niet meer ontvingen en een staking dreigde te ontstaan Naar verluidt zou thans een oplos sing gevonden zijn aan dit vraagstuk en zouden binnen kort 70.000 man daten aan de rechthebbenden ver zonden worden. WET TER INSTELLING VAN DE RAAD VAN STATE IN WERKING GETREDEN Op 23 Oogst jl. is de wet waarbij de Raad van State wordt ingesteld, in werking getreden. Deze Raad van State wordt inge deeld in een Afdeling Wetgeving en een Afdeling Administratie. De eer ste afdeling moet een gemotiveerd advies uitbrengen over eik wetsont werp, voorstel of amendementen die haar door de Voorzitter van Kamer Verleden week gaven we melding hoe Kamiel De- poorlere, broeder der lokale renner, door een val om het leven kwam. Hierneven de foto van den veronge lukten jongen. De Nederlandse rijkspolitie te Die- men, in samenwerking met de opspo ringsdiensten inzake invoerrechten en accijnzen te Amsterdam, heeft, door de aanhouding van een vijftien tal smokkelaars, een einde gesteld aan een uitgebreide smokkelhandel. De aangehoudenen stelden grote hoeveelheden kledingsstukken in na- ;uurzijde, sigaretten, zonnebrillen en toiletartikelen te koop tegen zwart- handelsprijzen. De goederen waren afkomstig uit België, waar zij met Nederlands geld aangekocht werden. Dit geld werd op uiterst sluwe wijze over de Bel gisch-Nederlandse grens gebracht. Twee kippenhandelaars verborgen namelijk het geld in geslachte kip pen, welke zij met honderden tege lijk per vrachtauto over de grens brachten. Maandag avond ontstond er rond 8 uur in het vlasfabriekje van Keer Termote, Daalstraat, een geweldige brand. Toen men het bemerkt had, stond het vlas in lichte laaie, en korte tijd nadien was de gloed niet meer te blussen. De pompiers, door motordefect aan de auto weerhouden, kwamen te laat aan. Er viel slechts nog enig opruimingswerk te verrich ten en huiswaarts te keren. De oorzaak van de brand bleef onbe kend. Volgens de correspondent van de News Chroniclete Rome is een beroepsvoetbalspeler in Noord-Italië van een ploeg naar een andere over gegaan tegen «levering- van 800 ton ijzer Deze week werden te Roeselare an dermaal twee Gouden Bruiloften ge vierd. Het waren de echtelingen Ca- mlel Degryse-Marie Herman (boven) en Honoré Dujardin-Bertha Muilier (onder). Beiden werden door liet stadsbestuur ontvangen en mochten het traditioneel geschenk in ont vangst nemen. Onze hartelijkste ge lukwensen. of Senaat wordt overgemaakt. De Afdeling Administratie heeft advies uit te brengen over gevallen van bui tengewone schade, en ook adminis tratieve 'beslissingen zullen kunnen nietig verklaard worden. OOSTENDE WORDT VERMOEDE LIJK TOERISTENOORD VOOR AMERIKAANSE MILITAIREN Oostende heeft deze dagen het be zoek gekregen van een aantal Ame rikaanse officieren, om na te gaan in hoeverre onze Vlaamse kuststad ontvangstcentra zou kunnen worden voor de. Amerikaanse militairen-ver lofgangers van het bezettingsleger. Naar verluidt zouden dè bezoeken de officieren volledig tevreden ge weest zijii over hun onderzoek en de besprekingen gevoerd met de Oosi- endse hoteliers, en zouden vanaf be gin 1949 Amerikaanse' militairen in verlof komen naar deze kuststad. VERKEERSONGEVALLEN EISEN 32 SLACHTOFFERS PER DAG Uit een statistiek omtrent de ver keersongevallen in België blijkt dat er zich in het laatste kwartaal van 1947 gemiddeld 120 verkeersongeval len per dag hebben voorgedaan over geheel het Belgisch wegennet. Voor 1947 kreeg men daarbij gemiddeld 32 slachtoffers van deze verkeerson gevallen, per dag. Brussel blijkt hierin aan de spits te staan, met thans gemiddeld 24 ongevallen per dag. KONINGIN ELISABETH NAAR DEN HAAG Hare Majesteit Koningin Elisa beth zal zich naar Den Haag bege ven om zijn Koninklijke Hoogheid, de Prins Regent te vertegenwoordi gen ter gelegenheid van de inhuldi ging van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana der Nederlanden. DE BEWEGING ONDER BEVOLKING Omtrent de beweging der Bel gische bevolking kunnen wij volgen de cijfers mededelen: In de drie eerste maanden van dit jaar werden 37.523 kinderen gebo ren tegen 37.723 in zelfde tijdstip van 1947. In zelfde periodes waren er dit jaar ook slechts 83.665 huwe lijken tegen 90.909 van 1947. Lim burg telde 10 meer geboorten, wijl van alle andere provincies, slechts Luxemburg ook een lichte vermeer dering kende. In de drie eerste maanden van 1948 stierven er 28.596 personen te genover 35.124 in zelfde periode van 1947. De weersgestehenissen hebben hier zeker hun rol gespeeld. Het geboorteoverschot bedraagt dus 8.656 waarvan 8.219 in het Vlaamse gedeelte, 138 in het Waalse en 299 te Brussel. Inzake huwelijken blijkt dat de meisjes het jongst huwen in Hene gouwen, maar dat er veruit ook de meeste echtscheidingen plaats vin den, nl. 146 op 100.009 inwoners te gen 22,5 in West-Vlaanderen en 7 in Limburg. E. P. HENRI GHESQUIERE VAN WIJTSCHATE na lezing,"ons blad in de banden ons blad niet hebben. U bewijst een uwer vrienden of buren die er ons een dienst mee. Dank. De gemeente Wijtsohate verheugd er zich over een van haar zonen als missionaris te zien vertrekken naar het missieveld in Belgisch Congo. De jonge Zendeling is de zoon van wijlen Julien Ghesquière en Irma Despagne. Hij werd geboren te Wijt sohate den 21 Oktober 1923. Na zijn lagere studies bij de Broeders Van- daele te Meesen, deed hij zijn hu maniorastudies in het St-Pieterscol- lege te Leuven. Door de Heer werd hij geroepen en trok binnen bij de Paters Lazaristen te Leuven. Hij ont ving de H. Priesterwijding den 28 Maart 1948. Thans maakt hij zijn laatste voorbereidselen voor de verre reis in Oktober e.k. Ten zijnen voor dele wordt, met de medewerking van de bevolking van Meesen en Wijt- schate, een grootse Fancy-Fair inge richt 'te Wijtschate in de Mteiajes- school op Zondag 29 Oogst. We wensen de jonge Missionaris een goede reis en een rijke zielen- oogst. VOLKSVERZEKENS.1 Sanctus!... 't Is er roerend stille! 't Vredesoffer wordt volbracht!... En tienduizend, vast van wille, Bidden, preêvlen, innig zaoht: VOOR VREDE! 's Hemels zegen daalt beneden, Op dit landschap van de dood Over hen, die'hier eens streden, Voor 'n België, vrij en groot: VOOR VREDE! Zó bidt Vlaandren, voor die vielen, 1 In de kamp voor haard en huis. Heel het leger Vlaamse zielen, Smeekt geknield voor 't IJzerkruis! VOOR VREDE! leper, 1948. Naklank 21» Ijzerbedevaart. GEO, Een zwaar hoofd met een zilveren haar dos die eerbied afdwong, anders een freel en klein mens. Maar zijn ogen! Daar zingt het eeuwig lied van Solveig in, het bruisen van zijn fjorden, het jagen der goden en elfen uit zijn bergen en dalen. Grieg! Op 4 September is het 41 Jaar geleden .dat 'hij eenzaam stierf. Maar zijn werk leeft. Meer dan 70 wer ken waaronder zijn wereldberoemde Peer Gyntwaar al de sagen en legen den van het Noorden een wondere weer klank vinden. Laten we dit schone leven vertellen. Edvard Hagerup Grieg, de grootste Noorse komponist, werd te Bergen gebo ren op 15 Juni 1843. Zijn ouders stonden zeer in aanzien te Bergen. Zijn vader was een alomgeacht man, vriendelijk ln de omgang en begaafd met humor. On der muzikaal opzicht was hij slechts een liefhebber van minder gehalte. Wel hield hij hartstochtelijk van de muziek van Mozart, maar de komposities van zijn zoon vond hij al te modern. Slechts en kele liederen, onder andere het Solveig- lied, beluisterde hij met genoegen, de an dere wilde hij slechts beleefdheidshalve aanhoren. Gesine-Judith Hagerup, zijn vrouw, was een buitengewone huisvrouw, hartstochte lijke liefhebster van muziek. In haar vrije tijd schreef ze zelfs gedichten en kon op buitengewone wijze zingen en piano spelen. John, de broeder van Edvard, leerde cello spelen. Hij studeerde te Dresden en Het daarna de kunst varen ram ven- noot te worden in de handelszaak van zijn vader. Edvard Grieg kreeg zijn eerste plano- lessen van zijn moeder en reeds op tien jarige ouderdom blonk hij uit als pianist. Het was Ole Buil, een vioolspeler die bij de familie Grieg op bezoek kwam, die de ouders van Edvard aanraadde hun zoon op een Duits konservatorium te plaatsen, daar hij in de eerstekomposi ties van de jonge Edvard een waar talen» zag. Alles werd in orde gebracht voor het vertrek van Edvard, amper 15 jaar oud, naar het konservatorium van Leipzig, dat destijds wereldberoemd was. Hij kwam in de klas van Moschelès, studeerde de 'harmonie van Richter en de kompositie met Charles Reineck. Een ernstige borst vliesontsteking kwam-zijn studies onder breken en steeds zou zijn zwak gestel de sporen van deze onverzorgde ziekte be houden. Hij reisde af naar zijn geboor testad Bergen om te herstellen en voerde daar zijn eerste concert op. Enige werken van eigen kompositie genoten buitenge woon veel bijval. Weldra was hij terug In Leipzig en ver bleef daar tot 1862. Na enige weken verlof te Bergen, ver- trok Grieg naar Kopenhagen. Deze stad was voor Grieg de weg naar Damascus, dat getuigen zijn woorden: De stemming van Leipzig had een sluier voor mijn ogen gehangen; te Kopenhagen viel deze sluier weg Nu begon voor hem een gulden tijd van geestdriftige arbeid. Onder zijn tal rijke vrienden en kennissen telde hij do grote Deense schrijver Thoresen. Zijn grote liefde voor de Noorse liede ren heeft hij te danken aan zijn vriend Nordraak, die 'aan de piano zijn melodies zong op tekst van Bjorson. Van hem kwam ook het initiatief, een gezelschap Euterpete stichten, met als doel de Noorse werken beter te leren kennen. Naast de hechte vriendschapsbanden, die Grieg in de gelegenheid stelden zijn eigen persoonlijkheid te ontdekken, vond hij ook de liefde, in de persoon van zijn achttienjarige nicht, Nina Hagerup, die op 11 Juni 1867 zijn vrouw werd. Om zijn gezin te onderhouden wordt hij pianoleraar. In de vreedzaamheid van zijn huiselijk geluk arbeidde hij. Hij di rigeerde tevens de audities van de Phil- harmonische Vereniging en verspilde al zijn krachten als virtuoos. «£>e nieuwe Mozartwas er. Hij was de man Vvan de dag. Maar ondanks al deze bijval werd Grieg het moe. Hij wilde te Christiana belangstelling wekken maar de bijval was er gering. Zijn werkzaamheden putten zijn scheppingsvermogen uit. De Winter was hard en Grieg verliet Denemarken. De grote pianist Franz Liszt zou hem een nieuwe weg opleiden. Door een uit nodigingsbrief van -deze bekwam Grieg een regeringsbeurs die hem toeliet in de Herfst van 1869 naar Rome af te reizen. De brief van de Hongaarse virtuoos was in de ogen van de vrienden van de'Noor se kunstenaar, de definitieve bekrachti ging van zijn talent. En Grieg keert dan ook, aangemoedigd door het vriendelijk onthaal van Franz Liszt en door de bekoring van het leven te Rome, naar Christiana terug, bewust van zijn kracht. Hij sticht er met Svendsen de muziekvereniging. Ondanks zijn wroeterswerk wordt zijn kunst er niet erg gewaardeerd. Van 1873 af keert hij Christiana definitief de rug toe. In 1875 is .hij te Bayreuth en het Jaar daar op wordt zijn Peer Gyntmet ongekend succes opgevoerd te Christiana en in an dere Skandinavische steden. Deze bijval was even groot als onverwacht. Omstreeks 1880 is hij een der meest geprezen en meest gevierde kunstenaars in Europa. En wanneer in 1882 de uit geverij Peters zijn werken drukte en uitgaf, was hij wereldberoemd. In 1883 komponeerde hij zijn derde sonate voor viool, enige melodies en stukken voor plano. Te Londen, te Kopenhagen, te Leipzig, te Praag, te Parijs, te München, te Wenen, te Warschau, overal geniet Grieg een waar succes. Het is een triomf zowel voor de uitvoerder als voor de or kestmeester. Als hij op 15 Juni 1903 zijn zestigste verjaardag' viert huldigt gans Noorwegen zijn grote muzikant. Hij zet zijn kon- certrondreizen voort tot in 1907. Het rei zen beu keert hij naar Bergen terug. Hij lijdt aan slapeloosheid en aan de adem halingsorganen. Zijn geneesheer doet hem naar een kliniek overbrengen waar hij sterft. Gans Noorwegen was in rouw door het bericht van zijn dood. Het was een na tionale rouw. Hij werd begraven in een rotswand bij Froldhangen, aan de oever van een fjord. Een reusachtige menigte was opgekomen om bij deze plechtigheid tegenwoordig te zijn. Hij geniet de eeuwige rust in het land schap, waarvan hij zoveel heeft gehou den, dat hij zo liefderijk heeft bezongen. Misschien horen wij een weerklank van zijn werk deze week in de radio. Zijn Morgenstemming iets uit zijn «Peer GyntKortom, iets van Grieg, de On sterfelijke, die ons de tover van zijn land' en zijn hart biedt. i Zijn Hoogwaardige Excellente Monseigneur Lamiroy heeft benoemd tot: Bestuurder der Damen van St, Niklaas te Kortrijk, E. H. Andi'4 Carpeniier, Leraar aan het St. Lo. dewijkscollege te Brugge; Bestuurder der Zusters Augus- tinessen (St. Jqris) te Meenen, E, H. Willy Vanhoutte, Leraar aan het S\ Amandusoollege te Kortrijk; Bestuurder der Zusters van den H. Vincentius te Anzegem, E. H, Rathé Jozef, Onderpastor te Ingooi, gem; Bestuurder van de Technische School te leper, E. H. G. Dewulf, on. öerbestuurder van de Technische School te Kortrijk, in vervanging van E. H. Socquet, die om gezondheids redenen ontslag neemt; Bestuurder der Zusters van Ma ria te Ingelmunster, E. H. Vanden- berghe, onderpastor te Poperinge (St Jan). Passor te Rumbeke, E. H, R. Denys, Pastor te Reningelst; Pastor te Reningelst, E. H. De Poorter Oct., Pastor te Moerbrugge (Oostkamp); Pastor te Moerbrugge (Oost. kamp), E. H. J. De Gruytere, onder pastor te Torhout. Kapelaan op de H. Magdalena te Kortrijk, E. II. Coevoet, onderpas tor op St. Elooi te Kortrijk. Onderpastor op St. Elooi, Kort rijk, E. H. Van Kerssohaever, le raar aan het college te Diksmuide, Onderpastor te Torhout, E. E Hautekiet, onderpastor te Klems- kerke; Onderpastor te Klemskerke, E H. Vandecasteele, leraar aan de Nor- maalschool te Torhout; Onderpastor te Zwevegem, E. H, Deblonde, onderpastor te Kanegem; Onderpastor te Kanegem, E. H Lambrecht, lei-aar aan het collegi te Waregem; Onderpastor te Oostroozebeka E. H. Vandecandelaere, 'onderpastor* te Moerkerke; Onderpastor te Moerkerke, E. H. Seynhaeve, coadjutor te Sijsele; Onderpastor te St. Kruis, Brug ge E. H. Schotte, onderpastor te Lis- se wege; Onderpastor te Lissewege, E, H, Dewaegeneere, priester in het groot Seminarie; Onderpastor te Poperinge (St Jan), E. H. Caignie, onderpastor ta Eegem; Onderpastor te Eegem, E. H. Demuynck, leraar aan het college ta Moeskroen; Onderpastor te Ingooigem, E. H. Delannoy, leraar aan het college te Kortrijk; Onderpastor te Lendelede, E. H, Van Hcoren, leraar aan het collega te Veurne; Onderpastor te Koksijde, E. H, Verhelst, leraar aan het college te Kortrijk; Onderpastor te Meulebeke, E, H. Verhamme, leraar aan het K:ein Seminarie te Roeselare; Onderpastor te Moeskroen (Goe. de Herder), E. H. Devos de Molder- ghem Paul, priester in het groot Se minarie. Leraar aan de Atheneum-afde ling, Middelbare School te Kortrijk, E. H. Conrad de Müelenaere, Kand. in Wijsb. en Letteren, in vervan ging van E. H. Dewilde, die ontslag neemt., Leraar aan het Klein Semina rie te Roeselare, E. H. Godfried Oost en E. H. Joris Deleye, kand. germ, philologie Leraar aan het St Lodewijks- college te Brugge, E. H. Jozef Lo- drioor, S. Th. D. en E. H. Valeer van Assel (afd. Knokke); Leraar aan het college te Avel- gem, E. H. Jozef Vanden Heuvel, le raar te Veurne, en E. H. Louis Wil- lemyns; Leraar aan het college te Diks muide, EE. HH. Fernand Dupor. en André Cauweiier; Leraar aan het college te Ize- gem, E. H. Jozef Lembrecht; Leraar aan het college te Ko men, EE. HH. Leo Debruycker en Jan Devos de Molderghem (Phil. Lie.) Leraar aan het college te Kort rijk, EE. HH. André. Vanhaeke, kand. W. en Lett., Raymond Maesen, kand, W. en Lett., Daniël Sabbe, kand. geschied., leraar te Waregem; Hen drik Coulier; Leraar aan het college te Mee nen, E. H. Frans Vanderhelst, kand. Wijsb. en Letteren; Leraar aan het college te Moes kroen, EE. HH. Georges Peperstrae- te en Marcel Depuydt; Leraar aan het college te Oost ende, EE. HH. Daniël Quartier, S< Th. D., en H. Vanhoutte; Leraar aan het college te Pope ringe, E. H. Daniël Berat; Leraar aan het college te Tielt, E. H. Jozef Vapcraeyeveldt, kand, Wijsb. en Lett.; Leraar aan het college te Veur ne, EE. HH. Rafaël Vermeulen en Silvain Rouseré; Leraar aan het college te Ware gem, EE. HH. Eugeen Janssens, kand. W. en Lett., André Favoreli Leraar aan de Normaalschool te Torhout, EE. HH. Jozef Noterdae- me, kand. W. en Lett., André Hals- berghe, kand. Wetenschappen; Leraar aan de School voor K, A. te Roeselare, E. H. Joris De Jae ger, kand. W. en Lett.; Leraar aan de Vrije Beroeps- school te Brugge, E. H. Romain De Berdt, leraar te Oostende; E. H. An dré Bourgois (afd. Blankenberge) en E. H. Marcel Degin (afd. Torhout); Leraar aan de Vrije Beroeps- school te Kortrijk, EE. HH. Marcel Raes, leraar te Meenen, en Germain Dupont; Leraar aan het Hoger Tech nisch Instituut te Oostende, E. R Jozef Prootj Leraar aan de Vrije Beroeps- school te Izegem, E. H. Roger Lin- clau; Leraar aan de Vrije Beroeps- school te Roeselare, E. H. Joris Fe* naux; Leraar aan de Vrije Technisch! School voor Hoteliers te Koksijde, E. H. Noterdaeme H. Werden aangeduid om hunne stu dies aan de Hogeschool te Leuven voort te zetten: EE. HH. Edgard Be- noot, Felix Benoot, Hubert Cauwe, Jules Delbaere, Maurice Vand'eputte. AALMOEZENIER BIJ DE SABENA De aalmoezenier van de militaire luchtmacht E. P. Boone, heeft de functie van aalmoezenier van de Sabena aanvaard. De Heer Van Coppernolle Pierre, onderwijzer, 64 jaar, echtgenoot Du- thois Alice, wonende Hollebekestraat, te Houtem-bij-leper, kwam Vrijdag 20 Aug. jl., per rijwiel door de Moes- kroenstraat, aan het gehucht Nieuw Kwartier, te Meenen gereden. Plot» zagen personen de wielrijder te gron de stuiken. Toesnellende, vonden zij de ongelukkige bewusteloos te gron de liggen. Een geneesheer, alsmede de politie, werden dadelijk verwit tigd en waren spoedig ter plaats. B» geneesheer kon nog enkel het over lijden vaststellen, veroorzaakt ten gevolge een hartaderbreuk. Tragisch! bijzonderheid: het slachtoffer is huis vader van veertien kinderen.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Wekelijks Nieuws (1946-1990) | 1948 | | pagina 2