Ycrschillige Tijdingen. Wij vinden in den feuilleton Cctuscricvan den Lloilc Hekje, gedagteekend24" dezer, door den heer Hymans, eene uitvinding, welke de Pvécurseur van Antwerpen reeds van over meer dan achttien maanden aanduidde, en die eilaas, hoe goed zij ook zijn moge, lot nu toe in ongebruik is gebleven. Door deze uitvinding, die wij aan het vernuft van Mijnheer de Namur, een vérificateur van het postbestuur, te danken héb ben, zouden deze bussen zoo zeker worden als degene die aan den post zelve bestaat, en de brieven welke men er in zoude vertrouwen, zouden om zoo te zeggen, van de hand des eige naars in die van den postbedienden overgaan, zonder dat de facteur of bussenroover er ooit kennis van hebbe. Zie hier hoe wij de uitlegging er van vinden in den Eloile: Iedere bus wordt voorzien van twee zakjes. Deze zakjes volgens degrootle der bus verveerdigd, zijn in stof of liever in ligt vel gemaakt, zeer sterk al binnen genaaidzij dragen den N° of de letter der bus en zijn voorzien van een slot welkers ingang verze kerd is met eene plaat, gezegeld bij middel vau lood of eenen stempel in lak. Wanneer de bussenroover den post verlaat, neemt hij zoo veel zakjes mede als hij bussen te bedienen heeft; zij zijn allen verveerdigd en gereed om de volle zakjes die in de bussen zijn (e vervangen. Wanneer de facteur de busse open doet, het zakje dat zich er in bevindt, sluit zich bij middel van een mecanismus zoo schrander als eenvoudig hij neemt het en plaatst er een in dat ledig en open is. Het voile zakje welk hij komt uit te halen, kan slechts in den post geopend worden door de bedienden die er alleen den sleutel van bezitten. Men ziet reeds al de voordeden w'elke de sijstema van den lieer de Namur opieverdt. De facteur kan op geender wijze meerde brieven handelen, en men mag met waarheid zeggen dat de brieven dier bussen, zoo wel als deze des posts, door de bedienden alleen of onder hun opzigt geligt worden en de bussenroover kan ook niet nalaten, zoo als sommigen vreezen, van de bussen te bedienen. Deze zakjes zijn op zulke wijze ge sloten dat men ze niet kan openen buiten den post, zonder dat men het bemerke. De brieven moeten dan in het bureel toe komen gelijk zij in de bus zijn geworpen, zonder dat er een enkele kan verloren of onttrokken worden. Men kan zich ook gemakkelijk verzekeren of het zakje dat zich in de bus bevindt open is, en of er zich niets aan zijn sluiten belet, bij middel van met traliën afgeslotene openingjes overdekt met een dik kristalen glas. In Duilschland, verzekert men, is er omtrent op deze wijs eene houtene bus gebruikt, welke men in de hulpbussen plaatst tii bij elke ligtinguithaalt, om ze door eeneijdele te vervangen. Daar men beweert dat de uitvinding van Mijnheer de Namur met eene kleine kost kan ten uitvoer gebragt worden, zoude liet postbestuur ze moeten in acht nemenhet betrouwen van het publick zou dan door niets meer kunnen wederhouden zijn en het nut dier bussen zou grootelijks uitgebreid worden. Woensdag laatst had men moeite 0111 de gemeente Vla- mertinghe te herkennen, zoo schoon had zij zich gemaakt; ook had zij er reden voorhet was de plegtige inhulding van haren nieuwgekozen Burgmeester, Mr. den Notaris Veys. Overal zag men huideschriften, welkomgroeten, versierin gen en triumfpoorten. Vele dezer dezer verzen getuigden dat ernstige mannen er zich mede bemoeid hadden 0111 het gedacht der bewooners en de hoop eens wijs bestuurs, in vleijende poezij uit te drukken. Wij twijfelen geenszins of Mr. Veys, die van iedereen de achting bezit en bezield is met eenen waren geest van vooruit gang, zijne kundige middelen van waakzaamheid en bestuur zal in het werk stellen om dezen wensch te verwezentlijken. an vroeg in den nanoen hoorde men het kanon brommen; een prachtige stoel samengesteld uit eeneKere-Wacht te peerd, het Gild der Vinkenieren, het Trabolspelers-Gild, de Fanfaren van Krielen enz. was dezen heer lot bij den ingang der ge meente te gemoet gegaan, 0111 hem triumfswijze in te halen. I óór de kerk gekomen zijnde, hield de stoet stil en de heeren Geestelijken der gemeente kwamen ook hunne gelukwenschen en hulde bij deze der menigte voegen. Het feest, meteen hel der en schoon weder begunstigd, werd met een prachtmaal geëindigd, die, volgens liet zeggen, eene fijne beet was. Volgens berigten uit Brussel is onze Koning weer min ot meer lijdend. Het schijnt dat hij door eene ligle koude is aan gedaan, die hem zorgvuldig in zijne appartementen doet blijven. Donderdag avond, rond 6 ure, is er tusschen Roosebeke en Staden een luchtverschijnsel te zien geweest. Iwee douaniers beweeren een vuurbal, komende uit den zuid-westen, gezien te hebben, een streep na zich'slepende van 500 voet vuur alle de kleuren van den prismus behelzende en eene zoodanige klaarte gevende, dat de maan geen uitwerksel nevens dezelve deed. Dezen heeft zijne rigting genomen schuins op den Sta- denberg. Verders hebben wij er niets meer over vernomen. Het volgende feit verdient voorzeker wel gemeld te wor den M. Lepere, bleeker te Kortrijk, is 80 jaren oud en vader, grootvaderen overgrootvader van 107 kinderen. Hij is vier maal getrouwd geweest en bij zijne vier vrouwen heeft hij niet min dan 55 kinderen gewonnen. M. Lepere heeft onder Napoleon I gediend, is met de Su' lleiena-Mcdalie gedekoreerd en ziet er nog zoo kloek uit als een man van 65 jaren. Verleden jaar werd zekere Marlen Doise, een ouderling van 85 jaren, landbouwer, woonende tusschen Reninghelst en Belle, in zijne woonst vermoord gevonden. Zijne dochter Rosalie Doise, beschuldigd van die misdaad, werd voor het hol van assisen der Somme (Frankrijk) gebragt en als vader moordster veroordeeld. Omtrent een jaar daarna legde het ge- regt de hand op eenen Belg, Vanhahvyn genaamd, die van verscheide moorden beschuldigd werd. Men kwam te weten dat deze Belg te IJperen eene zilveren horlogie had verkocht. Deze horlogie was degene van Marten Doise, welke met de moord was verdwenen. Vanhalvvyn werd ter dood veroordeeld. Hij had voor medepligtige bij het volvoeren dezer misdaad zekeren Verhamme, die tol eeuwigdurende dwangarbeid werd veroordeeld. Er werd ter zelfder tijde vastgesteld dat deze twee mannen nooit Rosalie Doise gekend hadden; daarom verscheen zij met de veroordeelden Yanhalwyn en Verhamme voor de derde maal voor den jurij der Somme, en dit maal eindelijk werd zij onpliglig verklaard en in vrijheid gesteld, 11a twee maal ter dood te zijn veroordeeld geweest. Zondag, rond middernacht, ging de genaamde Pieler Majure, woonende te Meenen, naar zijn huis, wanneer hij eensklaps aangehouden werd door drie kerels die hem omver wierpen, hem den mond stoppende met aarde, en hem mis handelden terwijl zij zijne geldtesch namen die 5 a 4 franks kon inhouden. De daders dier laffeiijki; misdaad zijn nog niet gekend. Te Gamaches (Somme), zijn er twee tweelingbroeders overleden, die den ouderdom van 70 jaren hadden bereikt; den zelfden dag geboren, hebben zij op den zelfden dag hunne eerste Cowmunic gedaan zij zijn op den zelfden dag getrouwd en op den zelfden dag en uur gestorven. Men heeftin de werkhuizen van Coullet eene lokomotief verveerdigd, volgens het nieuwe stelsel van den ingenieur Belpaire, die eene buitengewoone trekkracht heeft. De Cramp- ton-lokomotieven, die thans den dienst der sneltreinen verng- ten,slepen min dan (die van d heer Belpaire die 25 reizigerswagens voortslepen, met eene snelheid van 100 kilometers per uur. Sommige fransche dagbladen drijven toch de vleijerij jegens het hof inderdaad wat te ver. Ter gelegenheid van het bezoek der hertogin van Brabant en haar broeder in het ge sticht der doofstommen, zegt een blad dat de doorluchtige bezoekers zijn weggegaan onder dc toejuiching van drie honderd slom-doove kinderen, welke riepen leve de koning leve de hertog van Brabantleve de aartshertog leve de ko- ninglijke familie 11 Moeder, zie toch dien grooten ezel eens! riep een kind. 11 Wel wat is er aan dien ezel te zien? vroeg de moeder. "t Is dat hij zoo groot is, hij is wel zoo groot als vader. Als uw vader, mijn kind! Zoo groot zijn er geen ezelszegde de naive moeder.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1862 | | pagina 2