De
Kwadratuur van
den Cirkel
Plechtige Aanstelling
van den nieuwen Deken,
den Z. E. H.
HANSSENS.
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
GEBROEDERS DUPONT
DRINKT KING STOUT
VAN PRINSES JULIANA
WAARHEEN
LANDBOUWKRONIEK
DRINKT KING STOUT
18 JAAR. NUMMER 3.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 16 JANUARI 1938.
ABONNEMENTEN
Jaar. per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat ben bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen pe-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
DE OPDRACHT VAN DEN HEER VAN ZEELAND.
NIET RAKEN AAN ONZEN CONGO
Of de heer van Zeeland nu zoo
als zijn vijanden bewerenzelf aan
geboden heeft, om een middel uit te
vinden tot redding van de wereld uit
het economisch oerwoud, of dat hij
zich deze taak door Frankrijk, Enge
land en Amerika heeft laten opdragen
in elk geval heeft hij daar een kar
wei aanvaard, die gelijk te stellen is
met de oplossing van het eeuwige
vraagstuk der kwadratuur van den cir
kel.
De toestand is eenvoudig zoo dat
alle regeeringen, alle landen, alle vol
ken van de wereld er zich volkomen
rekenschap van geven, dat een inter
nationaal accoord gevonden moet wor
den, maar dat allen slechts het oog
houden op de voordeelen die zijzelven
uit zulk een accoord zouden kunnen
trekken en geen hunner bereid is om
er eenige ernstige opoffering voor te
doen.
Het problema, door den heer van
Zeeland op te lossen, staat dus zoo
gesteld
Hoe brengt gij een internationale
overeenkomst tot stand, die aan al de
deelnemenden profijt aanbrengt, zon
der dat één enkele van hen er maar
eenige kosten voor behoeft te doen
Wij beleven thans den volslagen
krankzinnigen toestand, dat terwijl de
wetenschap, in 't bijzonder de vlieg
techniek en de radio, het eene wonder
na het andere afleveren om de ge
meenschap onder de menschen te ver
snellen, gemakkelijker te maken, de
volken, de naties dus nader tot elkaar
te brengen, de politiek zich uitslooft
om maar even gauw nieuwe en hoogere
afsluitingen tusschen hen op te trekken.
Dat is dan de autarchie
De naties die deze fraaie theorie
aankleven -en uit al haar macht wer
ken om haar in practijk te stellen, zijn
als winkeliers die wel willen dat ieder
een bij hen kome koopen, maar er niet
aan denken, om ook maar éénen an
deren winkelier den penning te gunnen.
Het economisch ideaal, door een
land als het Reich van Hitier nage
streefd, is zoo weinig mogelijk zelf
koopen, maar trachten, zooveel moge
lijk te verkoopen aan een ander.
En laat een ander dus een
andere regeering, een andere natie
nu tegenover dit noodlottige princiep
zoo afkeerig staan als ze willen, wat
kunnen ze dan tegenover een land, dat
dit princiep toepast, al anders doen
dan ...juist hetzelfde
Want dat is wel het allerergste aan
de autarchie dat zij zich ook aan
haar tegenstanders opdringt als ver
weermiddel tegen haar belijders.
Zoo dwaas zal tenslotte wel niemand
zijn om zijn klandizie te gunnen aan
een handelaar, die als beginsel aange
nomen heeft, niemand anders iets te la
ten verdienen.
Voor zooveel uitgelekt is van het
verslag, hetwelk de heer van Zeeland
dan toch, temidden van bijna boven-
menschelijk zenuwmoordende beslom
meringen, klaargekregen heeft, zou hij
voorstellen, dat begonnen werd met
de opheffing van alle monetaire be
perkingen dat wil zeggen tot de
intrekking van alle verbodsbepalingen
op den uitvoer van geld, zooals deze
in Duitschland bestaan, en, waardoor
elke handel met het Reich zoo goed
als onmogelijk is geworden.
En voor de taak om een internatio
naal accoord mogelijk te maken, waar
door het geld weer vrij over de we
reld zou kunnen stroomen, en aan de
thans zoo onbetrouwbare fluctuaties
van de wisselkoersen onttrokken zou
kunnen worden, zou de heer van Zee
land dan de Internationale Bank voor
de Herstellingen te Basel het best aan
gewezen achten.
Wordt zulk middel niet gevonden,
dan gaan we ook zonder dat de
heer van Zeeland het ons voorhoudt,
zullen we 't vanzelf gelooven kunnen
daarnaartoe dat de wereld tot
twee economische kampen zal worden
gespleten
vrijhandelsgezinde
rein onbeslist gebleven te zijn, op de
slagvelden zal moeten worden uitge
vochten.
Maar intusschen heeft de heer van
Zeeland, naar aanleiding van dit ver
slag dan, alweer een kop moeten af
hakken van den leugendraak, die, met
een razernij zonder voorgaande, al
maandenlang dag en nacht tegen hem
gemobiliseerd wordt, en wiens koppen
wel zoolang altijd weer opnieuw zullen
aangroeien, tot dat hij eens het middel
zal gevonden hebben om ze allemaal
tegelijk met één houw af te slaan.
Het betreft hier de bewering, door
Pertinax den buitenland-redacteur
van de Echo de Paris in de we
reld gestrooid, als zou de heer van
Zeeland voorgesteld hebben, dat aan
de verwezenlijking van zijn plan, Bel
gie zijn kolonie zou ten offer brengen
en aldus het goede en schoone voor
beeld geven.
Dat moest dan aldus worden ver
staan, dat Belgie wel niet zijn Congo
aan Duitschland afstaan zou, maar
toch aan het Reich de vrijheid schen
ken om hem te exploiteeren met de
zelfde rechten en vrijheden van de
Belgische kolonizeerders.
In een interview met de Indépen-
dance Beige heeft de heer van Zee
land deze bewering gebrandmerkt als
valsüh, ongerijmd en schandelijk
Hij wil nog altijd onveranderd de
Belgische staatsman zijn, die eens in
den Senaat verklaarde
Een oplossing van het internatio
naal koloniaal vraagpunt, omvattend
een herverdeeling der kolonies, waar
in Belgisch Congo van ver of van na
bij zou betrokken zijn, werd door de
Belgische regeering onaannemelijk ge
acht en ik hoef er bijna niet bij te
voegen, zij zal haar nooit aanvaarden.
Ons land is deze kolonie verschul
digd aan het genie van een zijner ko
ningen Belgie heeft er een werk ge
wrocht dat de bewondering uitlokt van
allen die het kennen. De onschendbaar
heid onzer Kolonie is een fundamen
teel beginsel der Belgische politiek
...Waaraan de heer van Zeeland,
toen eerste minister, de door heel de
Natie beaamde verzekering toevoegde,
dat Belgie ten allen tijde bereid zal
gevonden worden om zijn koloniaal
bezit te verdedigen, met al de in zijn
bezit zijnde middelen, geen enkele uit
gezonderd
Géén Belg die dezen eed niet zal
hebben toegejuicht, die niet vinden zal
dat het volmaakt ongerijmd is, aan
ONS zulk offer aan eenige internatio
nale overeenkomst te vragen, en dat
het eenvoudig ondenkbaar is, dat wij
er ooit voor te vinden zouden kunnen
zijn.
Maar... maar... het ongeluk is, dat
alle andere volken aan wie een derge
lijk offer gevraagd worden zou, de
zelfde goede en afdoende reden mee-
nen te hebben om het te weigeren.
Iedereen is ervan overtuigd, dat de
redding van de wereld niet mogelijk
is, zonder offers, maar iedereen meent
ook, dat het... de anderen zijn, die
deze offers moeten brengen.
En dat is dan de noodlottige ronde,
waarvan de heer van Zeeland het on
dernomen heeft, een vierkant te ma
ken.
N. G.
Sf
KORTE FEITEN UIT HET LEVEN
VAN NEDERLAND.
Het is zeker niet te veel gezegd, dat
heel het Nederlandsche volk in deze
bewogen dagen in gedachten toeft bij
Prinses Juliana. Doen wij dan in dit
verband hier en daar een greep in het
het autarchistische en het jonge leven der Prinses.
Toen Prinses Juliana op 30 April
...Welke verdeeling onafwendbaar 1 1909 het levenslicht aanschouwde,
tot een strijd op leven en dood leiden heerschte er groote vreugde in het ge- de h
moet, die, na op het economisch ter- j heele land, immers, jaren lang had men pnp<,^°g.e
op de verheugende tijding moeten
wachten. Op den dag van haar ge
boorte, op 1 Mei 1909 werd het Prin
sesje officieel bij den Burgerlijken
Stand ingeschreven. Zij ontving de na
men van Juliana, Louise, Emma, Maria
Wilhelmina.
De tweede belangrijke gebeurtenis
in het leven van Prinses Juliana was
haar doop Op Zaterdag 5 Juni 1 909
hield de Koningin haar kindje zelf ten
doop in de Willemskerk te 's Graven
hage op de plaats, waar ook Haar de
doop bediend was.
De eerste levensjaren van het Ko
ningskind gaan rustig en vreedzaam
voorbij. Neerlands zonneschijntje
wordt zij genoemd en zoo zien de men
schen haar ook, wanneer zij af en toe
eens met haar moeder een officieel be
zoek brengt. Intusschen heeft de Ko
ningin den ernst des levens niet ver
geten. Prinses Juliana krijgt een zeer
verzorgde opvoeding onder de leiding
van, door de Koningin,met groote zorg
gekozen paedagogen en professoren.
Op muzikaal gebied had Juliana de
liefde voor muziek van haar grootmoe
der geerfd en gedurende zes jaren ont
ving zij vioollessen. De Prinses maakte
ook zelf een liedje dat door Catharina
van Rennes op muziek gezet en bij tal-
looze gelegenheden gezongen werd.
Een mijlpaal in het leven van Julia
na vormde haar 18de verjaardag, en
waarbij zij voor de wet meerderjarig
werd. Van rechtswege kreeg zij nu
zitting in den Raad van State en ook
het genot als vermoedelijke erfgenaam
van de Kroon van een jaarlijksch in
komen van 200.000 gulden.
De Prinses had nu ook de leeftijd
bereikt om de Universiteit te bezoeken.
Er werd besloten, dat zij in Leiden,
de oude sleutelstad, studeeren zou.
Onmiddellijk werd de Prinses lid
van de Vereeniging voor Vrouwelijke
Studenten, met wier leden zij op voet
van gelijkheid omging, want het was
haar grootste wensch als normaal
mensch behandeld te worden.
Den 30 Januari 1930 ontving zij
tijdens een ceremonie in de Senaats
kamer den titel van Eeredoctor in de
Letteren. In September van het jaar
1931 bracht de Prinses een tijd op het
buitenverblijf Les Tilleuls vlak bij
Parijs, door, om haar kennis van de
Fransche taal te vervolmaken.
In den Zomer van 1933 bracht de
Prinses voor de eerste maal een bezoek
aan Londen. Hier kon zij zich vrij en
ongemerkt bewegen. Het was dan ook
geen zeldzaamheid de Prinses tusschen
het publiek op een tram te zien wach
ten de vervulling van een kinder
droom 1 Een belangrijk aandeel nam
de Prinses ook in weldadig werk. Zij
werd Voorzitster van Het Crisis-Comi
té op 23 November 1931 en na het
overlijden van Prins Hendrik verving
zij hem in de betrekking van voorzit
ster van het hoofdbestuur der Vereeni
ging het Nederlandsche Roode Kruis.
Een tweede mijlpaal in het leven van
Prinses Juliana waren haar verloving
en het kort daarop volgende huwelijk
met Prins Bernard van Lippe-Biester-
feld. Groot was de vreugde in Neder
land. Nu volgen de gebeurtenissen el
kander snel op. Op 19 December 1936
vond de ondertrouw plaats te Den
Haag en op 7 Januari 1937 trad het
Bruidspaar in het huwelijk.
Van heinde en verre waren de Ne
derlanders naar Den Haag gekomen
om van de feestelijkheden getuige te
zijn.
Een dag na deze grootsche plechtig
heid aanvaarde het bruidspaar de hu
welijksreis, welke drie maanden zou du
ren en den 6 April kwam het vorste
lijk echtpaar terug, om onmiddellijk
zijn intrek in het Paleis Soestdijk te
nemen.
Wel zelden beleefde het Nederland
sche Volk zoo'n ontroerend oogenblik,
als toen de geliefde Prinses Juliana, na
haar bezoek aan Amsterdam, waarbij
zij haar echtgenoot aan de bevolking
voorstelde, een radio-rede hield, waar
in zij persoonlijk meedeelde, dat zij
binnen afzienbaren tijd Moeder hoopte
te worden. Sinds dien tijd leven de
lage landen bij de zee in spanning
en afwachting, en de emotie in die da
gen, die aan den blijden dag voor
afgaan, is een bewijs te meer voor de
groote liefde en genegenheid, die heel
het volk voor zijn Prinses koestert.
A. d. 1. P.
Vele menschen vragen, kommervol,
waarin de nieuwe richting leidt, wel
ken weg de samenleving nu opgaat en
waar zij zal uitkomen
Het is allemaal zoo gansch anders
dan vóór den oorlog al wat wij
hooren en zien valt zoodanig uit onze
gewoonten, dat velen geheel onthutst
en verbijsterd staan kijken naar de
dingen, die rondom hen gebeuren. Het
doet zoo vreemd in de wereld De
strijd om het leven is hard en dit nog
wel het meest voor de kleine burgerij
en neringdoeners, die, na de bittere
beproevingen van den oorlog en het
gedeeltelijk verbruiken van hun geld-
vermogen, geen voldoende, middel
vinden om hunne renten te herstellen
en hunne klein-nijverheid en hunnen
kleinhandel herop te beuren. De le
vensduurte drukt het zwaarst op hen,
want de werklieden hebben door hun
ne syndikaten weten te bekomen dat
hunne loonen den algemeenen opslag
gevolgd zijn, en de groote nijveraars
en handelaars verhoogen den verkoop
prijs hunner waren naarmate de stij
ging van de onkosten der voortbrengst.
Na den oorlog is de toestand der
klein-burgerij aanmerkelijk erger en
gevaarlijker geworden door den gewel
digen aanval, welke zij te verduren
heeft van de werklieden-syndikaten en
van de groot-nijverheid en de groote
handelshuizen de strijd tusschen ka
pitaal en'arbeid is daarbij zoo hevig
dat de middenstand tusschen beide zou
kunnen verpletterd worden. De gevol
gen van dezen toestand voor de sa
menleving kunnen heden nog niet be
rekend worden, maar het is zeker dat
de ondergang van den middenstand
ook de maatschappelijke orde en rust
zou vernietigen.
De ootzaken liggen diep en vooral
in den geestestoestand van de klein-
Durgerij zelf 1 de weinige verstand-
ïouding die altijd onder de midden
standers heerschte 2) de ongelukkige
jaloerschheid tegenover de mededin
gers 3) het niet waardeeren van den
vooruitgang op technisch gebied,
waarvan alleen de groote instellingen
weten gebruik te maken.
De naastenliefde komt immer in het
gedrang, want een mensch denkt te
gemakkelijk dat hij zijne eigene zaken
verbetert.
Als hij deze van eenen mededin
ger in het nadeel kan stellen, of als
rij hem eenige kalanten kan afnemen
met beterkoope waar te leveren, zon
der er over na te denken dat zulks
wederkeerig is en aldus de algemeen-
reid ten schade komt. Het lijdt geen
twijfel dat er eerst en vooral moet
gezórgd worden voor betere overeen-
comst en meer solidariteitsgevoel on
der de burgers, die malkander moeten
iefhebben, steunen en helpen, om hun
nen stand recht te houden en op te
aeuren.
Op wetenschappelijk en technisch
gebied moet de middenstand den
grooten vooruitgang volgen en nuttige
instellingen tot stand brengen, als be-
roepssyndikaten, vakonderricht, werk
van den leertijd, werk van het klein
machiengereedschap, kredietkas, eige-
naarsbelangen, voordrachten, studie-
cring, met één woord, alles wat den
aurger kan helpen tot zijne ontwik-
teling en de verbetering van zijn be
roep.
Op politiek gebied moet de kleine
aurgerij zich eene belangrijke plaats
weten in te winnen, door in de open-
aare besturen vertegenwoordigers te
ciezen die als bekwame, bevoegde en
ijverige verdedigers van hare belan
gen kunnen optreden, vooral in dezen
tijd van klassenhaat en klassenstrijd.
De eendrachtige samenwerking der
standen is heden eene hoogdringende
noodzakelijkheid geworden en daar
om moeten er politiekers zijn, die dat
maatschappelijk doel hooghouden en
tunnen eischen door hunne werkdadig-
ïeid, dat de burgerij en de midden
stand hunne gewichtige plaats in de
samenleving bewaren.
Voorzeker, dit alles kost moeite en
opoffering, want de taak is zoo groot
maar houden wij steeds in het oog dat
de nood der samenleving nog veel
grooter is de vastberadenheid, de
werkdadigheid van al de bekwame
elementen der burgerij moeten deze
taak, met al haren adel en verheven
SS F -wspsf'
grootheid, tot een goed einde brengen
N EO DE ALLERBESTE BALSEM TEGEN m kader van de hedendaagsche
Zondag laatst, 9 Januari, had al
hier de plechtige aanstelling plaats van
Z. E. H. Hansserrs, voorheen Eco
noom van het Klein Seminarie van
Roeselaere, als Pastoor-Deken, en die
thans den Z. E. Kanunnik Vervaecke
zou vervangen.
Rond 1.45 uur namiddag, was aan
St. Michielsgesticht in de Duinkerk
straat, de Z.E.H. Hanssens aangeko
men in gezelschap van den Hoogweer-
digen Heer J. Mahieu, vikaris-gene-
raal, en van Zijne twee Getuigen de
ZZ. EE. HH. Kanunniken Verhamme
voorzitter van het Groot Seminarie
te Brugge en Quaghebeur superior van
het Klein Seminarie te Roeselaere.
De Z. E. Hanssens werd er verwel
komt door de Geestelijke en Wereld
lijke Overheden. De Heer Burgemees
ter J. Vandooren, sprak er, namens
de Stad, volgende gelegenheidsrede
uit.
Rede van Heer Julien VANDOOREN,
Burgemeester der Stad Poperinghe.
Eerwaarde Heer Pastoor-Deken,
Achtbare Toehoorders,
Als Burgemeester der Stad Poperinghe
valt mij de eer en het genoegen te beurt
Ued., als Pastor van Sint Bertinuskerk, en
Deken van Poperinghe, hier in het openbaar
.e mogen gelukwenschen met uwe eervolle
benoeming. Wij zijn er fier op, U te mogen
welkom heeten in onze geliefde Stad alwaar
het geestelijk welzijn U toevertrouwd wordt,
alsook het stoffelijk welzijn onzer bevolking
in de maat van het mogelijke.
Het Stadsbestuur is er wel van bewust
dat de lastige taak welke Uwe hooge bedie
ning medebrengt, toenadering tusschen de
burgerlijke en geestelijke overheid vereischt,
toenadering welke gewenscht en zelfs onmis
baar is om tot eene afdoende oplossing te
geraken, die noch de geestelijke noch de
burgerlijke belangen krenkt.
lit ben dan ook verheugd hier te mogen
verklaren dat het Stadsbestuur al het moge
.ijke zal bijbrengen om de gemeenschappe
jke banden en de goede verstandhouding te
taten voortduren welke hier in Poperinghe
usschen burgerlijk en geestelijk gezag alsnu
bestaat.
Het Stadsbestuur zal zijn best doen om
de moeilijke taak van den Eerweerden Pastor
Deken Hanssens zooveel mogelijk te ver
dachten en dit voor het welzijn onzer be
volking.
Met de voetstappen na te volgen van den
Eerweerden Deken Vervaecke, die om reden
van zijnen hoogen ouderdom, zijne eervolle
bediening verlaat, zijn wij overtuigd dat on-
7. n nieuwen aangestelden Pastor-Deken
Hanssens, met zelfden iever en toewijding
de geestelijke belangen der inwoners zal
weten te behertigen.
Wij wenschen hem daarover eene goede
gezondheid. Mochte hij later als zijn eer-
biedwaardigen voorganger zijn Jubileum vie
ren van vijf-en-twintig jaar Pastor-Deken
op Sint Bertinus Parochie.
Wees dus welkom onder ons. De achting,
de liefde en genegenheid onzer bevolking is
U reeds verzekerd. Met Gods hulp zal zulks
nog aangroeien dit door Uw wijs beleid en
Uwen minzamen omgang. Vooraleer te ein
digen verzeker ik U hier nogmaals, Eerweer-
'e Fleer, dat gij van de Burgerlijke Overheid
immera allen mogelijken steun en bijstand
zult mogen verwachten.
Om 2 uur zette een gevormde stoet
zich in beweging en werd aan de poort
van St. Michiels in oogenschouw ge
nomen.Men toog verder langs de Duin
kerk-, Noord- en Gasthuisstraat, de
Groote Markt, Vlaming- en Priester
straten, naar de St. Bertinuskerk.
Langs gansch den doortocht bevonden
zich veel toeschouwers.
De Z. E. H. Hanssens, met de Vi-
karis-Generaal, de twee Getuigen, Fa
milieleden, Kerkraad, Burgemeester,
Schepenen, Gemeenteraadsleden, Ge-
noodigden en Vrienden sloten zich aan
bij den stoet.
In de kerk had vervolgens de Litur
gische Aanstelling plaats door Z. H.
de Vikaris-Generaal J. Mahieu. Na
eene plechtigheid aan het Altaar, werd
een bezoek gebracht aan de doopvont,
den biechtstoel en den predikstoel.
Een diepdoordachte gelegenheids
aanspraak werd alsdan gehouden door
Z. H. de Vikaris-Generaal, die meteen
hulde bracht aan den afgetreden De
ken Z.E.H. Vervaecke en den nieuwen
Deken aan zijn parochianen voorstelde
Deze plechtigheid werd besloten met
een plechtig lof en na afloop ervan,
had een hartelijke ontvangst plaats in
het gasthof De Katholieke Kring
Wij wenschen den Z. E- H. Deken
Hanssens, welkom binnen onze Stad,
en f»9pen dat hij van een langdurig
Bestuur zou mogen genieten, dit tot
welzijn van gansch onze geliefde Po-
peringsche Bevolking.
DEN HOEST. Te verkrijgen in en toekomstige ontwikkeling en her-
de Apotheek LEURIDAN, Bertenplaau, 8, te vorming van het maatschappelijk le-
ven.
D. W.
Goed Hooi en goed Weiland zijn
winstgevend.
In ons land zijn ongeveer 500.000
Ha. weiland, waarvan een groot ge
deelte slecht verzorgd wordt. De land
bouwers hebben ongelijk en doen wel
zich de woorden van den landbouw
kundige Gasj3arin te herinneren Ve
le landbouwers hebben zich geruineerd
door veel akkerland te hebben men
noemt er echter geen, die slechte za
ken gedaan hebben, omdat ze veel
veel weiland hadden. Goede weiden,
geven een schoonen en productieven
veestapel. Goede graslanden kan men
op verschillende manieren benuttigen
ofwel laten afgrazen, ofwel maaien.
Weidegang is zeer aanbevelens
waardig in onze streken we bekomen
er betere en meer melk door daarom
wordt in het land van Herve ^4 van
het weiland afgegraasd, het overige
wordt gemaaid. Om een goede weide
te hebben moeten we zorgen voor een
goede flora en een doelmatige bemes
ting. De flora bestaat best uit vele
grassen en weinig vlinderbloemigen en
enkele planten die tot andere familien
behooren.
Wat de bemesting aangaat, moeten
de noodige voedende elementen (stik
stof, fosfoorzuur, potasch) in gepaste
hoeveelheden toegediend worden. Te
veel stikstof bevordert te zeer de gras
sen, ten nadeele der klavers. Om een
goede flora te behouden, zullen we
jaarlijks in den Winter een mengsel
uitstrooien per Ha. van 800 kgr. Syl-
viniet-Kainiet, of 300 kgr. chloorpo-
tasch en 800 kgr. metaalslakken in
de maand Maart strooit men nog 200
kgr. ammoniaksulfaat uit dit wordt
lichtjes onder geegd.
Veel potasch begunstigt de klavers
en geeft veel malsch gras daardoor
eten de dieren meer en geven ook
meer en betere melk dit gras is ook
zeer goed voor het mestvee.
Als we de weide verzorgen op hoog-
vermelde manieren, dan zullen de
landbouwers niet meer zeggen het
hooi brengt niet op of koeien bren
gen niets op Deze omstandigheid is
vooral te wijten aan een gebrekkige
voeding, die zelf een gevolg is van
den armen grond, die slechts minder
waardig voeder levert.
Gustaaf Gillekens.
LIJDT NIET MEER
Indien gij gemarteld wordt door Rheuma-
tiek, 1 leupjicht, Rugpijn, Verrekkingen of
Kneuzingen indien gij een slachtoffer zijt
van verkoudheden op de borst, lees de aan
kondiging van Liniment Sloan die op de
pagina van dit blad te vinden is. Daar
zult gij de zekerste en krachtdadigste manier
vinden om U van uwe pijnen te bevrijden.